Danilo Medina: Różnice pomiędzy wersjami

W 1990 oraz w 1994 kierował kampanią wyborczą lidera partii Juana Boscha, który po przegranej w tych ostatnich wycofał się z życia politycznego. W 1994, jako przewodniczący Izby Deputowanych, brał udział w wypracowaniu porozumienia politycznego po kwestionowanych wyborach prezydenckich, w których zwycięstwo odniósł po raz kolejny prezydent [[Joaquín Balaguer]]. W wyniku podpisanego przez główne siły polityczne tzw. Paktu na rzecz Demokracji, Balaguer zgodził się skrócić swoją kadencję o połowę i przeprowadzić demokratyczne reformy. W czasie kolejnych wyborów prezydenckich w 1996 Medina kierował kampanią kandydata PLD, [[Leonel Fernández|Leonela Fernándeza]], który odniósł w nich zwycięstwo. Od 16 sierpnia 1996 do 16 sierpnia 1999 zajmował w jego administracji stanowisko sekretarza stanu Prezydencji<ref name=ci/>.

 

 

W czasie [[Wybory prezydenckie na Dominikanie w 2004 roku|wyborów prezydenckich]] w 2004 ponownie kierował kampanią wyborczą Leonela Fernándeza, który raz jeszcze został wybrany kandydatem PLD. Po jego zwycięstwie nad Hipólito Mejíą, który dokonał zmian w konstytucji, umożliwiających sprawowanie urzędu przez dwie następujące po sobie kadencje, objął 16 sierpnia 2004 po raz drugi stanowisko sekretarza stanu Prezydencji. 7 listopada 2006 zrezygnował z tej funkcji i w prawyborach w maju 2007 ubiegał się o nominację partii w kolejnych wyborach prezydenckich. Uzyskał 28,4% głosów, przegrywając z prezydentem Fernándezem, który zdobył 71,5% głosów, a w roku następnym po raz trzeci wygrał [[Wybory prezydenckie na Dominikanie w 2000 roku|wybory prezydenckie]]<ref name=ci/>.

{{Kontrola autorytatywna}}

 

[[Kategoria:Prezydenci Dominikany]]

[[Kategoria:Urodzeni w 1951]]