Marek Pol: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PtjackBOT (dyskusja | edycje)
m Zmiana nazwy kategorii: Kategoria:Wiceministrowie Urzędu Rady Ministrów III Rzeczypospolitej → Kategoria:Ministrowie w Urzędzie Rady Ministrów (III Rzeczpospolita) (przy użyciu QRC)
Keram53 (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 43:
Ponownie wybierano go na przewodniczącego UP na trzech kolejnych kongresach. Przed [[wybory prezydenckie w Polsce w 2000 roku|wyborami prezydenckimi w 2000]] doprowadził do poparcia przez UP kandydatury [[Aleksander Kwaśniewski|Aleksandra Kwaśniewskiego]]. Podpisał następnie porozumienie z [[Sojusz Lewicy Demokratycznej|Sojuszem Lewicy Demokratycznej]] o utworzeniu na potrzeby [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wyborów parlamentarnych w 2001]] koalicji wyborczej [[Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy]]. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wyborach tych]] Unia Pracy zdobyła 16 mandatów poselskich i 7 senatorskich, co pozwoliło jej stworzyć samodzielny klub parlamentarny.
 
Wybrano go wówczas po raz trzeci na posła z [[Okręg wyborczy nr 37 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu konińskiego]], uzyskał 42 546 głosów. 6 października 2001 objął urząd [[Wiceprezes Rady Ministrów|wicepremiera]] i [[Ministerstwo Infrastruktury|ministra infrastruktury]] w [[rząd Leszka Millera|rządzie Leszka Millera]], zajmując te stanowiska do 2 maja 2004. W 2003 doprowadził do uchwalenia pierwszej tzw. [[specustawa|specustawy]] drogowej, zakładającejradykalnie uproszczenieupraszczającej procesuproces pozyskiwania gruntów pod budowę dróg. Wi 2004autostrad, doprowadziłutworzenia do- utworzenianiezależnego od budżetu państwa - [[Krajowy Fundusz Drogowy|Krajowego Funduszu Drogowego]] oraz do wprowadzenia (po odrzuceniu przez Sejm projektu opłat winietowych) obligatoryjnej [[Opłata paliwowa|opłaty paliwowej]], stanowiącej źródło środków krajowych na budowę i remonty dróg. Łącznie doprowadziło to do radykalnego przyspieszenia inwestycji drogowych w Polsce i pełnego wykorzystywania w kolejnych latach środków napływających z Unii Europejskiej. Kierował negocjacjami akcesyjnymi Polski do [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] w kilku obszarach negocjacyjnych. Przewodniczył także negocjacjom z rządem [[Ukraina|Ukrainy]] w sprawie budowy [[Rurociąg Odessa-Brody|rurociągu Odessa-Brody]] oraz negocjacjom z rządem [[Rosja|Rosji]] w sprawie zmian w umowie gazowej z 1993.
 
W 2004 zrezygnował z ponownego kandydowania na stanowisko przewodniczącego Unii Pracy, obejmując funkcję przewodniczącego rady krajowej tej partii. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2005 roku|2005]] bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy [[Socjaldemokracja Polska|Socjaldemokracji Polskiej]] (w ramach porozumienia wyborczego). Po porażce powrócił do działalności w gospodarce. 11 marca 2017 złożył rezygnację z funkcji przewodniczącego rady krajowej UP.