Włodzimierz Staniewski: Różnice pomiędzy wersjami

== Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice” ==

=== Powstanie teatru ===

Po zerwaniu z Laboratorium Staniewski początkowo związał się z lubelskim teatrem [[Teatr Scena 6|Scena 6]] Henryka Kowalczyka, przystąpił też do formowania własnego zespołu. W czerwcu 1976 roku podejmuje wraz z Ewą Benesz z Ośrodka Puławy pierwszą wyprawę na wieś w poszukiwaniu inspiracji. W sierpniu eksplorował tereny wokół [[Gardzienice (województwo lubelskie)|Gardzienic]], zorganizował też w pomieszczeniach [[Uniwersytet ludowy|Uniwersytetu Ludowego]] w Gardzienicach warsztat-seminarium teatralne. Jego słuchaczami byli przyszli aktorzy teatru: Henryk Andruszko, Jan Bernard, [[Tomasz Rodowicz]], Waldemar Sidor, Jan Tabaka i Wanda Wróbel. Tego samego roku w październiku nowo powstały zespół zorganizował pierwszą [[Ośrodek Praktyk Teatralnych „Gardzienice”#Program wiejski|Wyprawę]] teatru, której celem były wsie w [[Województwo zamojskie|Zamojskiem]] ([[Baranica]], [[Bogusław (województwo lubelskie)|Bogusław]], [[Zygmuntów (województwo lubelskie)|Zygmuntów]], Antoniówka). W latach 1976–1977 zespół funkcjonował nieformalnie, w roku 1978 Staniewski zarejestrował w [[Lublin]]ie Stowarzyszenie Teatralne „Gardzienice”, a teatr przyjął nazwę: Ośrodek Realizacji i Badań Praktyk Teatralnych „Gardzienice”. Staniewski objął funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia i dyrektora artystycznego Teatru. Zespół na cele twórcze wynajął lamus przy Uniwersytecie Ludowym w Gardzienicach, który okazał się byłą kaplicą [[bracia polscy|braci polskich]]. W roku 1978 „Gardzienice” pod przywództwem Staniewskiego zorganizowały osiem kolejnych Wypraw<ref name="Kalendarium">{{Cytuj książkę

| nazwisko = Taranienko