Teodor Metochita: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków
ort.
Linia 17:
 
== Życie ==
Teodor urodził się w 1270 roku w Nicei jako syn archidiakona [[Jerzy Metochita|Jerzego Metochity]]. Jego ojciec był żarliwym zwolennikiem zjednoczenia Kościołów Wschodniego i Zachodniego. Po II soborze blacherneńskim został skazany i uwięziony. Teodor spędził młodość w środowiskach klasztornych Bitynii w Azji Mniejszej poświęcając czas studiowaniu autorów religijnych i świeckich. Wizytujący w 1290/1291 roku Niceę cesarz Andronik II, pod wrażeniem jego erudycji i inteligencji powołał go na stanowisko logotety ton angelon, odpowiedzialnego za majątki państwowe w zachodniej części Azji Mniejszej. W ponad rok później został mianowany senatorem. Dwukrotnie brał udział w misjach dyplomatycznych: w 1295 roku do Cylicji i w 1299 roku do Serbii. Jednocześnie nie znaniedbywałzaniedbywał studiów i pracy pisarskiej. W 1312/1313 roku rozpoczął studia astronomiczne u [[Manuel Bryennios|Manuela Bryenniosa]]. Później sam został nauczycielem [[Nicefor Gregoras|Nicefora Gregorasa]]. Pozostawał w związkach przyjaźni z [[Nicefor Chumnos|Niceforem Chumnosem]]. Był żonaty i miał sześcioro dzieci: pięciu synów i jedną córkę, Irenę (żonę Jana Komnena Paleologa).
 
Szczyt kariery osiągnął w 1321 roku, kiedy został mianowany przez cesarza Wielkim Logotetą. Stał się jednym z najbardziej wpływowych i najbogatszych ludzi w Cesarstwie. Z własnych dochodów przeznaczył środki na odnowienie i ozdobienie klasztoru Chora położonego w północno-zachodniej części Konstantynopola. W narteksie kościoła można nadal podziwiać mozaikę przedstawiającą Teodora Metochitę przynoszącego Chrystusowi Pantokratorowi model odnowionego kościoła Chora. Kariera Metochity była ściśle związana z losami cesarza. Jego abdykacja w 1328 roku, przyniosła logotecie konfiskatę dóbr i zesłanie do Didymoitechon. Otrzymawszy zgodę na powrót do Konstantynopola, powrócił do stolicy w 1330 roku i wstąpił do klasztoru Chora przyjmując imię Teolepta. Zmarł 12 marca 1332 roku.