Operacja Entebbe: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Geagea (dyskusja | edycje)
Operation Thunderbolt. IV.jpg
Jan9poreba (dyskusja | edycje)
drobne techniczne, drobne redakcyjne
Linia 23:
Sztab operacyjny pod kierunkiem „Mukiego” Betsera z [[Mosad]]u (wcześniej członka misji w Ugandzie) opracował cztery propozycje opanowania lotniska, między innymi przez komandosów przebranych za zakładników rzekomo uwolnionych dzięki spełnieniu żądań terrorystów, spadochroniarzy lądujących w [[Jezioro Wiktorii|Jeziorze Wiktorii]], komandosów żeglarzy jachtowych z [[Nairobi]] oraz szturmu dużą grupą uderzeniową<ref name=ynet />.
 
Wybrano czwarty wariant. W operacji „Piorun” miało uczestniczyć pięć samolotów transportowych [[Lockheed C-130 Hercules|C-130 Hercules]] (jeden był rezerwowy) i dwa samoloty [[Boeing 707]] [[Siły Powietrzne Izraela|Sił Powietrznych Izraela]]. Jeden boeingBoeing został zamieniony w centrum medyczne, drugi miał służyć jako centrum łączności.
 
Termin wygaśnięcia ultimatum zbliżał się, a rząd izraelski odwlekał wydanie zgody na rozpoczęcie akcji wojskowej. W takiej sytuacji wydano samolotom rozkaz startu w kierunku Ugandy, zastrzegając, że jeśli do określonej godziny nie otrzymają umówionego sygnału, mają zawrócić do Izraela. Dało to rządowi więcej czasu do namysłu. Samoloty wystartowały z bazy Ophira International Airport (dziś [[port lotniczy Szarm el-Szejk]])<ref name=diary /> na południowym krańcu półwyspu [[Synaj (półwysep)|Synaj]], będącego wówczas pod okupacją Izraela. Baza ta była najdalej na południe wysuniętym miejscem, z którego mógł odbyć się start.