Stanisław Krzycki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat., drobne merytoryczne |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) drobne techniczne |
||
Linia 40:
== Dobra majątkowe i polityka ==
W polityce człowiek czynny w działaniu, zdecydowany, zasłużony i szanowany wśród szlachty. Jako pierwszy oddał głos na [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]] w nominacji na króla elektora. Zdobywszy ogólne poparcie uzyskał tytuł marszałka.
W 1661 nabył [[Kromolice]] i [[Pierzchno]] w powiecie pyzdrskim od Grudzińskiego. Na sejmie abdykacyjnym jako poseł [[województwo poznańskie (I Rzeczpospolita)|województwa poznańskiego]] [[16 września]] [[1668]] roku podpisał akt potwierdzający [[abdykacja|abdykację]] [[Jan II Kazimierz Waza|Jana II Kazimierza Wazy]]<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 481.</ref>. Poseł na [[sejm nadzwyczajny 1670]] roku z województw: [[województwo poznańskie (I Rzeczpospolita)|poznańskiego]] i [[województwo kaliskie (I Rzeczpospolita)|kaliskiego]]<ref>Kazimierz Przyboś, Sejm nadzwyczajny w Warszawie 5 marca - 19 kwietnia 1670 roku, w: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Historyczne, Z. 130 (2003), s. 110.</ref>.
W [[1674]] roku był elektorem [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]] z [[województwo kaliskie (I Rzeczpospolita)|województwa kaliskiego]]<ref>Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674.</ref>. Poseł sejmiku średzkiego [[województwo poznańskie (I Rzeczpospolita)|województw poznańskiego]] i [[województwo kaliskie (I Rzeczpospolita)|kaliskiego]] na [[sejm koronacyjny]] 1676 roku<ref>Krystyn Matwijowski, Pierwsze sejmy z czasów Jana III Sobieskiego, Wrocław 1976, s. 246.</ref>.
| |||