Stefan Marcinkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9:
|miejsce śmierci = Ełk
|zawód = kolejarz, piłkarz, trener
|odznaczenia = złota i srebrna odznaka PZPN, złota i srebrna odznaka PZPNZasłużony Działacz Kultury Fizycznej, odznaka 100 lat Sportu Polskiego 1867-1967, odznaka OZPN Białystok 1929-1969, Za zasługi dla województwa suwalskiego
|commons =
|www =
}}
 
'''Stefan Marcinkiewicz''' (urodził się 29 lipca 1924 r. w Suwałkach, zm. 28 kwietnia 2003 r. w Ełku) - piłkarz i wieloletni trener "Mazura" Ełk, jeden z założycieli Klubu Sportowego "Atom" Ełk (zarejestrowany jako KKS Ełk), najbardziej utytułowany trener w klasie okręgu/województwa białostockiego; z zawodu maszynista, kolejarz i zawiadowca stacji na Wąskim Torze PKPlokomotywowni; suwalczanin i ełczanin.
 
== Życiorys ==
Urodził się w Suwałkach, gdzie spędził dzieciństwo i młodość wraz z matką - Anną i siostrą - Jadwigą. Uboga rodzina wynajmowała jedną izbę w drewnianym domu w Suwałkach. Uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Suwałkach. W 1942 roku bezskutecznie ukrywał się przed wywiezieniem "na roboty" do Niemiec. Z datą 19 czerwca 1942 r. zapisał w swoich notatkach:

„''Dnia tego byłem zmuszony spać u kolegi bo po ósmej naszedłem na patrol policyjny chcieli mnie aresztować i gdybym nie uciekł z pewnością bym już nie był na wolności''.”

Po pojmaniu pracował na kolei w Korszach (w ówczesnych Prusach Wschodnich). Latem 1945 r. w poszukiwaniu pracy na kolei trafił do Ełku. Od 1 lipca 1945 roku znalazł zatrudnienie jakow kolejarzParowozowni Kolei Dojazdowych w Ełku. W tym samym1946 roku ożenił się z Krystyną (z domu Sosnowską). OdW 1946tym samym roku roku wraz z grupą kolegów kolejarzy zaangażował się w działalność sportową, która trwała do 2003 roku. Formalnie na emeryturę kolejową przeszedł w 1983 r., ale oficjalnie i hucznie zakończył karierę trenerską 20 lat później (05.04.2003 r.). Zmarł niespodziewanie w niespełna 3 tygodnie później. Zostawił żonę, trzech synów i siedmioro wnucząt.
 
== Działalność sportowa ==
W 1946 r. był jednym z założycieli KS Atom Ełk, który przyjął początkowo nazwę Kolejowy Klub Sportowy Ełk (poprzednik obecnego klubu MKS Mazur Ełk). We wczesnym okresie angażował się w różne działania sportowe. Zajmował się między innymi kolarstwem, lekką atletyką, koszykówką, jednak największą jego pasją była piłka nożna, z którą związał całe swoje życie. Grał w piłkę ("szmaciankę") jeszcze przed wojną i w okresie okupacji (również w Korszach na robotach z francuskimi jeńcami). Przed wywózką do Korsz zapisał w notatniku (27 czerwca 1942 r.)
 
''„Po obiedzie byłem na mieście spotkałem kolegę i zaprosił mnie na mecz graliśmy z.. w..”''
 
=== Piłkarz ===
Linia 29 ⟶ 35:
 
=== Wychowankowie ===
Zasłużył na miano zawodnika, organizatora, trenera, przyjaciela i wychowawcy młodzieży, który całe swoje życie, serce i duszę oddał najpopularniejszemu sportowi w Ełku. Wychował kilka pokoleń ełckich piłkarzy, prowadził drużyny juniorów i trampkarzy, jego wychowankami byli m. in. Andrzej Zgutczyński – reprezentant Polski uczestnik Mundialu w Meksyku w 1986 r.,

Paweł Sobolewski - obecnie piłkarz Korony Kielce.
 
== Odznaczenia i uhonorowaniewyróżnienia ==
 
* Medal 40-lecia Polski Ludowej
* Krzyż Zasługi PRL
* Odznaka „Za Zasługi dla Województwa Suwalskiego” (dwukrotnie)
* Złoty medal PZPN "Za wybitne osiągnięcia w rozwoju piłki nożnej" (2003)
* Brązowy medal PZPN "Za wybitne osiągnięcia w rozwoju piłki nożnej"
 
* Złota odznaka "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej",
== Odznaczenia i uhonorowanie ==
* Srebrna odznaka "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej",
Odznaczony był srebrną i złotą odznaką PZPN.
* Odznaka 100 lat Sportu Polskiego 1867-1967,
* Odznaka 40 lat Okręgowego Związku Piłki Nożnej w Białymstoku 1929-1969,
* Medal 75-lecia Polskiego Związku Piłki Nożnej (1994),
* Złota odznaka honorowa Podlaskiego Związku Piłki Nożnej (2003),
* Medal 10 lat Towarzystwa Miłośników Ełku,
* Medal 15 lat Towarzystwa Miłośników Ełku,
* I miejsce w plebiscycie na "Najpopularniejszych trenerów piłki nożnej" OZPN w Suwałkach w latach 1976-1996.
 
Pośmiertnie wybrany w 2003 „Ełczaninem Roku”.