Stefan Marcinkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Stefan Marcinkiewicz w Korszach (26.01.1944)..jpg|mały|Stefan Marcinkiewicz "na robotach" w Korszach. Zdjęcie podpisane "Na pamiątkę kochanej Siostrzyce. Stefan. Korschen, dn. 26.01.1944" (ze zbiorów rodziny)|196x196px]]'''Stefan Marcinkiewicz''' (urodził się [[29 lipca]] [[1924]] r. w [[Suwałki|Suwałkach]], zm. [[28 kwietnia]] [[2003]] r. w [[Ełk|Ełku]]) - piłkarz i wieloletni trener [[Mazur Ełk|"Mazura" Ełk]]; jeden z założycieli [[Mazur Ełk|Klubu Sportowego "Atom" Ełk]] (zarejestrowany jako [[Mazur Ełk|Kolejowy Klub Sportowy Ełk]]); najbardziej utytułowany trener w klasie okręgu/[[Województwo białostockie (1944–1975)|województwa białostockiego]]; z zawodu maszynista, kolejarz i zawiadowca lokomotywowni na [[Ełcka Kolej Wąskotorowa|Wąskim Torze]]; suwalczanin z urodzenia i ełczanin z wyboru.

Urodził się w [[Suwałki|Suwałkach]], gdzie spędził dzieciństwo i młodość wraz z matką - Anną i siostrą - Jadwigą. Rodzina wynajmowała jedną izbę w drewnianym domu przy ul. Szkolnej 52. Uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Suwałkach. W 1942 roku bezskutecznie ukrywał się przed wywiezieniem "na roboty" do Niemiec. Z datą 19 czerwca 1942 r. zapisał w swoich notatkach: <blockquote>„''Dnia tego byłem zmuszony spać u kolegi bo po ósmej naszedłem na patrol policyjny chcieli mnie aresztować i gdybym nie uciekł z pewnością bym już nie był na wolności''.”<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Stefan Marcinkiewicz |tytuł = Notatka z notatnika |data = 1942 |opis = (zapiski z 1942-1944, w posiadaniu rodziny)}}</ref></blockquote>Po pojmaniu pracował na kolei w [[Korsze|Korszach]] (w ówczesnych [[Prusy Wschodnie|Prusach Wschodnich]]). Latem 1945 r. w poszukiwaniu pracy na kolei trafił do Ełku. Tak opisywał swoje przybycie do Ełku: <blockquote>''"Pierwszy dzień wolności zastał mnie w Suwałkach. Kilka dni później jeden z kolegów powiedział, że w Ełku potrzebują ludzi do pracy na kolei. Szczęśliwie Węzeł PKP nie został mocno zniszczony. Chciałem być kolejarzem. Nie zastanawiając się poszedłem na piechotę do Ełku. Wędrowałem na bosaka, trzeba było szanować buty. Pod Ełkiem umyłem nogi w jeziorze i z pełnym fasonem stawiłem się do pracy."''<ref>{{Cytuj |autor = Let |tytuł = "Nie byliśmy pieszczeni..." |czasopismo = Gazeta Współczesna |data = 02.05.1985}}</ref> </blockquote>

W 1946 r. był jednym z założycieli [[Mazur Ełk|KS Atom Ełk]], który przyjął początkowo nazwę [[Mazur Ełk|Kolejowy Klub Sportowy Ełk]] (poprzednik obecnego klubu [[Mazur Ełk|MKS Mazur Ełk]]). <blockquote>"Byłem jednym z pierwszych, którzy zawędrowali tuż po wojnie do Ełku. Okazało się, że niektórzy z kolegów kiedyś kopali piłkę i w 1946 roku zaczęliśmy grać w sposób trochę zorganizowany w Kolejarzu. Spotykaliśmy się na boisku koło gazowni i tak się zaczęło. Wszystko robione było po amatorsku"<ref>{{Cytuj |autor = Leszek Tarasiewicz |tytuł = Po jubileuszu. Ludzie suwalskiego futbolu |data = 10.12.1996}}</ref>. </blockquote>

We wczesnym okresie angażował się w różne działania sportowe. Zajmował się między innymi kolarstwem, lekkoatletyką, koszykówką, jednak największą jego pasją była piłka nożna, z którą związał całe swoje życie. Grał w piłkę ("szmaciankę") jeszcze przed wojną i w okresie okupacji (również w [[Korsze|Korszach]] na robotach z francuskimi jeńcami). Przed wywózką do [[Korsze|Korsz]] zapisał w notatniku (27 czerwca 1942 r.) <blockquote>''„Po obiedzie byłem na mieście spotkałem kolegę i zaprosił mnie na mecz graliśmy z.. w..”''<ref name=":0" /></blockquote>

Pierwszy mecz w [[Mazur Ełk|KKS Ełk]] rozegrał już 01.05.1946 r. z [[KS Ełk|Wojskowym Klubem Sportowym „Mazur” Ełk]]. 14.07.1946 r. strzelił 3 bramki w meczu z [[Warmia Grajewo|KS „Warmia” Grajewo]] (3:0) W spotkaniu inaugurującym odnowienie przedwojennego [[Boisko przy ul. Sportowej (nad rzeką)|boiska przy ul. Sportowej (nad rzeką)]]<ref>{{Cytuj |autor = Mieczysław Wyszczelski |tytuł = W Ełku mamy stadion sportowy |czasopismo = Jedność Narodowa |data = 27.07.1946}}</ref>. 1 września 1946 r. zagrał wraz z [[Mazur Ełk|KKS Ełk]] pierwszy mecz ligowy o wejście do A-klasy, która w tym czasie była najwyższą klasę rozgrywek w województwie białostockim. [[Mazur Ełk|KKS Ełk]] zakwalifikował się do A-klasy. Stefan Marcinkiewicz grał w A-klasie do końca lat 40-tych. W 1950 r. klub zmienił nazwę i stał się zawodnikiem [[Mazur Ełk|Zrzeszenia Sportowego „Kolejarz”]].

1 czerwca 1952 r. zadebiutował jako grający trener [[Mazur Ełk|Kolejarza Ełk]], w tym samym roku został również kierownikiem sekcji piłkarskiej klubu. W 1953 r. ukończył kurs instruktorski w [[Wałcz|Wałczu]] prowadzony przez trenera reprezentacji Polski [[Ryszard Koncewicz|Ryszarda Koncewicza]] i uzyskał uprawnienia trenera<ref>{{Cytuj |autor = Michał Tyszkiewicz |tytuł = Cała Polska o tym huczała... (wywiad ze Stefanem Marcinkiewiczem) |data = kwiecień 2003}}</ref>. W 1953 r. [[Mazur Ełk|„Kolejarz” Ełk]] zwycięża w A-klasie oraz dochodzi do wojewódzkiego finału Pucharu Polski, gdzie przegrywa z [[Gwardia Białystok|Gwardią Białystok]] 3:4. W roku 1954 Stefan Marcinkiewicz jako zawodnik i trener staje się współautorem zwycięstwa [[Kolejarz Ełk|"Kolejarza" Ełk]] w A-klasie i historycznego awansu do III ligi. 20.03.1955 Stefan Marcinkiewicz jako zawodnik [[Kolejarz Ełk|"Kolejarza" Ełk]] rozegrał pierwszy mecz w III lidze: [[Kolejarz Ełk]] - [[AZS-AWF Warszawa|AZS AWF Warszawa]] (2:2). W latach 1956-1958 r. S. Marcinkiewicz ponownie jest trenerem ełckiego klubu, który w 1955 r. znów zmienia nazwę na: [[Mazur Ełk|Kolejowy Klub Sportowy „Mazur” Ełk]]. W 1956 r. Stefan Marcinkiewicz kończy karierę zawodniczą. Z danych zebranych przez kronikarza [[Mazur Ełk|"Mazura" Ełk]] [[Andrzeja Janickiego]], niepełnychwynika, danychże rozegrał przy najmniejprzynajmniej 121 ligowych meczów<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Janicki |tytuł = Statystki sportowe "Mazura" Ełk - zawodnik: Stefan Marcinkiewicz (1924-2003) |data = 2015 |opis = (w posiadaniu rodziny)}}</ref>. W latach 1961-1968 zostaje etatowym szkoleniowcem [[Mazur Ełk|"Mazura" Ełk]], który odnosi w tym czasie swoje największe sukcesy. Cztery razy z rzędu w latach 1961-1965 wygrywa ligę okręgową i walczy o drugą ligę. Ogólnie w okresie prowadzenia drużyny przez trenera S. Marcinkiewicza w latach 60. XX wieku "[[Mazur Ełk|Mazur" Ełk]] 5 razy zwycięża w lidze i czterokrotnie zdobywa Puchar Polski na szczeblu wojewódzkim (1962, 1965, 1967, 1968)<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Janicki |tytuł = 60-lecie Miejskiego Klubu Sportowego Mazur Ełk 1946-2006 (sekcja piłkarska) |data = 2006 |opis = (praca nieopublikowana, zbiory regionalne, Biblioteka Publiczna im. Zofii Nasiorowskiej w Ełku)}}</ref>. Po złotym okresie lat 60. XX wieku Stefan Marcinkiewicz parokrotnie wraca na ławkę trenerską drużyny seniorów. Ostatni raz, w zastępstwie w sezonie 1993/94, w meczu III ligi. W sumie S. Marcinkiewicz prowadził pierwszą drużynę w 338 meczach<ref>{{Cytuj |autor = Andrzej Janicki |tytuł = Statystyka sportowa - trener: Stefan Marcinkiewicz |data = 2015}}</ref>. Z zestawień [[Jerzy Górko|Jerzego Górko]] wynika, że Stefan Marcinkiewicz zdobył jako trener najwięcej tytułów mistrza okręgu/województwa (łącznie 7 tytułów w sezonach 1953-1966/67). Pozostaje dotychczas najbardziej utytułowanym trenerem w tej klasie rozgrywek w regionie<ref>{{Cytuj |autor = Jerzy Górko |tytuł = Piłkarskie dzieje Podlasia. 80 lat historii piłki nożnej w regionie podlaskim: 1929-2009 |data = 2010 |miejsce = Żelachów |wydawca = Księgarnia Kibica: sendsport.pl |s = 732.}}</ref>. Jednak jego najdłuższy epizod trenerski wiąże się z pracą z dziećmi i młodzieżą<ref>{{Cytuj |autor = Let |tytuł = "Wierny piłce" |czasopismo = Gazeta Współczesna |data = 12.02.1984}}</ref>. Jego sportowa działalność trwała nieprzerwanie przez 56 lat. Zasłużył na miano zawodnika, organizatora, trenera, przyjaciela i wychowawcy młodzieży, który całe swoje życie, serce i duszę oddał najpopularniejszemu sportowi w [[Ełk|Ełku]].

Wychował kilka pokoleń ełckich piłkarzy, prowadził drużyny juniorów i trampkarzy, jego wychowankami byli m. in. [[Andrzej Zgutczyński]], [[Dariusz Zgutczyński]]<ref>{{Cytuj |autor = Waldemar Makarewicz |tytuł = Legenda ełckiego futbolu. Stefan Marcinkiewicz, pierwszy ełczanin, organizator sportu w Ełku |czasopismo = Nasze Krajobrazy 13/99 |data = 28.03.1999}}</ref>, czy [[Paweł Sobolewski (piłkarz)|Paweł Sobolewski]]. Jak napisał [[Grzegorz Szerszenowicz]] w [[Gazeta Współczesna|"Gazecie Współczesnej"]]: <blockquote>"Nie było i nie ma w Ełku piłkarza, który wcześniej czy później nie przeszedł przez trenerskie ręce Stefana Marcinkiewicza, [[Jędrzej Dawidowski]], [[Andrzej Zientarski]], Janusz Duchnowski, Andrzej Zgutczyński, Mirosław Abramowicz, Mieczysław Chrzanowski czy Andrzej Romańczuk są przykładami wybranymi z setek" (maj 2003)<ref>{{Cytuj |autor = Grzegorz Szerszenowicz |tytuł = Pan Stefan (Okiem "Żubra") |czasopismo = Gazeta Współczesna |data = maj 2003}}</ref>. </blockquote>