Pakt trzech: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Acaro (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Acaro (dyskusja | edycje)
lit.
Linia 4:
|epoka = czasy najnowsze
|grafika = Bundesarchiv Bild 183-L09218, Berlin, Japanische Botschaft.jpg
|opis = Ambasada Japonii w Berlinie po podpisaniu Paktu trzech, koniec września 1940. Widoczne flagi: [[flaga III Rzeszy|III Rzeszy]], [[flaga Włoch|Włoch]] oraz [[flaga Japonii|Japonii]]
|data = 27 września 1940
|miejsce = [[Berlin]]
Linia 23:
Niemcy już w połowie 1939 roku podjęły starania o wciągnięcie do niemiecko-włoskiego układu wojskowego również Japonii. Starania nie przyniosły jednak efektu i powrócono do nich pod koniec lata 1940. 9 września 1940 odbyły się w [[Tokio]] rozmowy niemiecko-japońskie, a 18 września w [[Rzym]]ie niemiecko-włoskie<ref name="str. 238-239">Bożena Bankowicz, [[Marek Bankowicz]], [[Antoni Dudek]] ''Słownik historii XX'' wieku, wyd. 1992, s. 238-239</ref>. Gdy 1 września 1939 [[Kampania wrześniowa|Niemcy zaatakowały Polskę]], Włochy nie były jeszcze gotowe do działań wojennych. 19 sierpnia 1939 została zawarta [[Radziecko-niemiecka umowa handlowa (1939)|radziecko-niemiecka umowa handlowa]]. Zawarty 23 sierpnia 1939 przez Niemcy i [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] [[pakt Ribbentrop-Mołotow]] zdawał się łamać wcześniejsze porozumienia Niemiec z Japonią<ref name="str. 372"/>, która w tym czasie toczyła [[Radziecko-japońskie walki graniczne|walki graniczne z ZSRR]]. 11 lutego 1940 została podpisana kolejna [[Radziecko-niemiecka umowa handlowa (1940)|radziecko-niemiecka umowa handlowa]].
 
Z upływem czasu wydarzenia wojenne kształtowały nowe sojusze wojenne i bloki polityczne. Trzon bloku państw dążących do zburzenia dotychczasowych stosunków politycznych oraz układów stanowiły Niemcy, Włochy i Japonia, jednak państwa te miały różne interesy. Występowały między nimi duże sprzeczności i kraje te traktowały się z wielką nieufnością. IIITrzecia Rzesza zaskakiwała Włochów i Japończyków różnymi decyzjami, bez konsultacji z nimi. Włosi i Japończycy próbowali uniezależnić się od rosnącej przewagi Niemców i również nie uprzedzali o swoich decyzjach. Układ wszedł w życie po podpisaniu i miał obowiązywać dziesięć lat<ref>[[Antoni Czubiński]] ''Historia drugiej wojny światowej 1939–1945'', wydanie 2006, s. 129-137</ref>. Sygnatariusze paktu trzech planowali dążyć do:<ref name="str. 372"/>
{{Cytat|''...stworzenia i utrzymania nowego porządku''}}
oraz