Dymitr Jerzy Wiśniowiecki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat., drobne merytoryczne
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat., drobne merytoryczne
Linia 30:
Pochodził z tzw. linii książęcej rodu. Syn [[Janusz Wiśniowiecki (1599–1636)|Janusza Wiśniowieckiego]] i [[Katarzyna Eugenia Tyszkiewiczówna|Katarzyny Eugenii z Tyszkiewiczów]]. Po śmierci ojca opiekę nad nieletnim Dymitrem przejął [[Jeremi Wiśniowiecki]]. Wraz z nim Dymitr brał prawdopodobnie udział w obronie [[Zbaraż]]a (1649) i w [[bitwa pod Beresteczkiem|bitwie pod Beresteczkiem]] w trakcie [[powstanie Chmielnickiego|powstania Chmielnickiego]] (1648–1651).
 
W czasie „[[potop szwedzki|potopu szwedzkiego]]” stanął, początkowo, po stronie [[Karol X Gustaw|Karola X Gustawa]]. Postawa ta jednak nie była wyjątkowa, podobnie postąpili ówcześni hetmani i późniejszy król Jan Sobieski. Już wiosną 1656 wrócił jednak pod rozkazy [[Jan II Kazimierz Waza|Jana Kazimierza]]. W 1658 został [[Strażnik polny|strażnikiem polnym koronnym]]. W 1660 r. Wiśniowiecki wszedł do senatu jako [[województwo bełskie|wojewoda bełski]]. Związał się z profrancuską partią skupioną wokół monarchy i królowej Marii Ludwiki, licząc na uzyskanie tą drogą kolejnych godności. Podczas [[Rokosz Lubomirskiego|rokoszu Lubomirskiego]] stanął po stronie dworu, a wiosną 1668 został mianowany hetmanem polnym koronnym. Po abdykacji Jana Kazimierza związał się ze stronnictwem austriackim, jednak w czasie elekcji w 1669 r.roku poparł kandydaturę swego kuzyna [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]], podpisał jego ''[[pacta conventa]]''<ref>Porzadek na seymie walnym electiey między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu elekcyey należące vchwalony y postanowiony, Roku Pańskiego tysiąc sześćset sześćdziesiąt dziewiątego dnia wtorego miesiąca maia. [b.n.s]</ref>. Elektor [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]] z [[województwo bełskie|województwa bełskiego]] w 1674 roku<ref>Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 155.</ref>, podpisał jego ''[[pacta conventa]]''<ref>Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey Między Warszawą a Wolą, przez opisane Artykuły do samego tylko Aktu Elekcyey należące, uchwalony y postanowiony, Roku Pańskiego Tysiąc Szesc Set Siedmdziesiat Czwartego, dnia Dwudziestego Miesiaca Kwietnia., s. 28.</ref>.
 
Jako hetman polny odznaczył się w walkach z [[Imperium Osmańskie|Turkami]] i [[Chanat Krymski|Tatarami]]. Brał udział w [[bitwa pod Chocimiem (1673)|bitwie pod Chocimiem]], gdzie dowodził centrum szyku polskiego. Po śmierci króla popierał kandydata austriackiego [[Karol Lotaryński|Karola Lotaryńskiego]], pogodził się jednak z elekcją Sobieskiego. W 1676 r. uzyskał buławę wielką koronną stając się formalnie głównodowodzącym wojsk koronnych, nie był jednak wybitnym wodzem i niknął w cieniu nowego króla. Od początku kariery był silnie skonfliktowany z Sobieskim, w grę wchodziły różnice polityczne oraz ambicjonalne dzielące obu magnatów.
Linia 63:
[[Kategoria:Starostowie soleccy]]
[[Kategoria:Strażnicy polni koronni]]
[[Kategoria:Sygnatariusze paktów konwentów Michała Korybuta Wiśniowieckiego]]
[[Kategoria:Sygnatariusze paktów konwentów Jana III Sobieskiego]]
[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-szwedzkiej 1655–1660 (strona polska)]]