Maksymus z Hiszpanii: Różnice pomiędzy wersjami

Stosunki między Gerontiuszem a [[Konstantyn III (cesarz rzymski)|Konstantynem III]] są bardzo zagadkowe. Gerontiusz był jego generałem, możliwe także że jednym z tych którzy proklamowali go cesarzem. Nie wiadomo dlaczego Gerontiusz w końcu obrócił się przeciwko swojemu suwerenowi. W 409 roku Konstantyn wysłał go wraz ze swoim synem, [[Konstans II (cesarz rzymski)|Konstansem]], na czele armii do Hiszpanii, gdzie mieli stłumić bunt podniesiony przez krewnych cesarza [[Flawiusz Honoriusz|Honoriusza]]. Po zwycięstwie Konstans powrócił z jeńcami do ojca a Gerontiusz został z większością sił w Hiszpanii. Wkrótce potem ogłosił Maksymusa nowym cesarzem Rzymu<ref name=Drinkwater-284>Drinkwater J. F. , [httphttps://www.jstor.org/stable/526818 ''The Usurpers Constantine III (407-411) and Jovinus (411-413)'', ''Britannia''], '''29''' (1998), s. 284</ref>. Część uczonych sugeruje że posunięcie to mogło być efektem strachu wodza przez odsunięciem go od armii przez Konstantyna<ref name=Kul-124>Kulikowski Michael, [httphttps://www.jstor.org/stable/1089094 ''The Career of the 'Comes Hispaniarum' Asterius'', ''Phoenix''], '''54''' (2000), s. 124</ref>. Inni wskazują że być może liczył iż tym posunięciem zyska sobie przychylność Honoriusza. Tak się jednak nie stało i nie otrzymał on żadnej pomocy z Italii gdy wystąpił otwarcie przeciwko Konstantynowi III.