Barczewo: Różnice pomiędzy wersjami

Podczas II wojny światowej zniszczeniu uległa część zabudowy rynku i okolicznej zabudowy. 31 stycznia 1945 r. miejscowość została zajęta przez wojska 3 armii II Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej (ku ich czci postawiono w 1985 roku na ówczesnej ul. gen. Świerczewskiego obelisk)<ref>Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” , Sport i Turystyka 1988, {{ISBN|83-217-2709-3}}, str. 483</ref>, później zaś przekazana administracji polskiej. Pozostałą w mieście ludność niemiecką wysiedlono. Ze względu na niemieckie brzmienie historycznej nazwy ''Wartembork'', 15 września 1946 roku władze polskie zmieniły ją na ''Nowowiejsk'', a 4 grudnia 1946 roku ostatecznie na ''Barczewo'' dla uczczenia pamięci księdza [[Walenty Barczewski|Walentego Barczewskiego]]. Od 1946 miasto administracyjnie należało do [[Województwo olsztyńskie (1946–1975)|województwa olsztyńskiego (tzw. ''dużego'')]], a następnie [[Podział administracyjny Polski (1975–1998)|w latach 1975–1998]] do [[Województwo olsztyńskie (1975–1998)|województwa olsztyńskiego (tzw. ''małego'')]]. W czasie Polski Ludowej w mieście działał tartak, mleczarnia, młyn gospodarczy, tuczarnia trzody chlewnej, ubojnia drobiu i fabryka konserw mięsnych, a także octownia i fabryka past i świec<ref>Jan Bałdowski "Warmia i Mazury, mały przewodnik" Wydawnictwo Sport i Turystyka Warszawa 1977 s. 52</ref>.