Helena Syrkusowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat., drobne merytoryczne |
txt |
||
Linia 29:
Wraz z [[Szymon Syrkus|Szymonem Syrkusem]], [[Barbara Brukalska-Sokołowska|Barbarą]] i [[Stanisław Brukalski|Stanisławem Brukalskim]], [[Bohdan Lachert|Bohdanem Lachertem]], [[Józef Szanajca|Józefem Szanajcą]] założyła w końcu roku 1925 grupę twórczą [[Praesens]]. W latach 1925–1929 pełniła funkcję sekretarza tej grupy. W roku 1926 poślubiła Szymona Syrkusa i od roku 1930 stała się współautorką wszystkich jego projektów.
Grupa Praesens stała się w roku 1928 polską sekcją Congrés Internationaux d`Architecture Moderne ([[Congrès international d’architecture moderne|CIAM]]).
Helena Syrkusowa wzięła udział wraz z [[Le Corbusier]]em w czwartej konferencji CIAM na pokładzie transatlantyku S.S. Patris II podczas rejsu z Marsylii do Aten w 1933 roku<ref>Józef Piłatowicz POGLĄDY HELENY I SZYMONA SYRKUSÓW
[[Plik:Warszawa, osiedle Koło, Raszei 2.JPG|lewo|mały|Osiedle Koło, Warszawa]]▼
NA ARCHITEKTURĘ W LATACH 1925-1956 Warszawa 2009</ref>.
Helena Syrkusowa pełniła w latach 1948–1955 funkcję jednego z wiceprezesów CIAM.[[Plik:Helena Syrkusowa (grób).JPG|thumb|Grób architekta Heleny Syrkusowej na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie]]]]
[[Plik:Warszawa, osiedle Koło, Ringenbluma 2.JPG|lewo|mały|Osiedle Koło, Warszawa. Nietypowa fasada]]
▲[[Plik:Warszawa, osiedle Koło, Raszei 2 01.JPG|lewo|mały|Osiedle Koło, Warszawa. Konstrukcja]]
[[23 sierpnia]] [[1980]] roku dołączyła do [[apel 64|apelu 64]] uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze [[Sierpień 1980|strajkującymi robotnikami]]<ref>Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])</ref>.
W czasach Polski Ludowej Helena Syrkusowa stanowczo krytykowała dominację niefunkcjonalnych i oszczędnościowych bloków mieszkalnych z małymi mieszkaniami i zbyt dużą gęstość zabudowy oraz stosowanie typowej [[wielka płyta|wielkiej płyty]] jako jedynej technologii w budownictwie<ref>{{Cytuj | autor = Helena Syrkus | tytuł = Archipelag CIAM. Listy Heleny Syrkus Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, Warszawa 2019 | url = http://niaiu.pl/listyhelenysyrkus/}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Helena Syrkus |tytuł = Architekt sam musi być optymistą. „Polityka” 1980 nr 32 |url = http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Kwartalnik_Historii_Nauki_i_Techniki/Kwartalnik_Historii_Nauki_i_Techniki-r2009-t54-n3_4/Kwartalnik_Historii_Nauki_i_Techniki-r2009-t54-n3_4-s123-164/Kwartalnik_Historii_Nauki_i_Techniki-r2009-t54-n3_4-s123-164.pdf}}</ref>.
== Twórczość ==
Realizując swoje lewicowe poglądy społeczne, Syrkusowa zajęła się projektowaniem osiedli mieszkaniowych dla Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W latach 1931–1935 zrealizowała wraz z mężem osiedle mieszkaniowe na [[Rakowiec (Warszawa)|Rakowcu]] przy ulicy [[Ulica Pruszkowska w Warszawie|Pruszkowskiej]]. W 1939 roku zbudowała luksusową, modernistyczną kamienicę mieszkalną przy ul. Jaworzyńskiej 6 w Warszawie według pięciu zasad architektury nowoczesnej Le Corbusiera<ref>Józef Piłatowicz POGLĄDY HELENY I SZYMONA SYRKUSÓW NA ARCHITEKTURĘ W LATACH 1925-1956 Warszawa 2009</ref>.
Za największe osiągnięcie Syrkusów w okresie powojennym uważa się awangardowe, funkcjonalistyczne osiedle WSM na Kole w Warszawie, rozpoczęte w roku 1947. [[Blok mieszkalny|Bloki mieszkalne]] wyróżniają się formą charakterystycznych słupów (fr. ''[[pilotis]]''), na których wznoszą się nad ziemią dzięki czemu nie zaburzają zastanego krajobrazu bogatego w zieleń<ref>Jerzy S. Majewski Gazeta Wyborcza "Wola. Projektanci osiedla Koło musieli złożyć samokrytykę" 29.07.2016</ref>. Mieszkania są funkcjonalne, wiele z nich jest dwustronnych z loggią oraz z widną kuchnią, widną łazienką i widnym przedpokojem<ref>Budynek mieszkalny przy ul. Ringelbluma 2, Warszawa arch. Helena Syrkus 1947</ref>. Przy budowie osiedla zastosowano nowatorską technologię budowy ścian zewnętrznych z bloków pianobetonu z gotową betonową warstwą licową. Osiedle odwiedził [[Pablo Picasso]] w 1948 roku<ref>Jerzy S. Majewski Gazeta Wyborcza "Wola. Projektanci osiedla Koło musieli złożyć samokrytykę" 29.07.2016</ref>. Osiedle to – układ urbanistyczny i zespół budowlany z zielenią – zostało wpisane do rejestru zabytków w dniu [[9 listopada]] [[1992]] pod numerem 1537. W tej samej technologii Syrkusowie zaprojektowali też osiedle na warszawskiej Pradze.
W roku 1955 Helena Syrkusowa została mianowana profesorem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej.
| |||