Cytadela w Namur: Różnice pomiędzy wersjami

Konflikt między [[Karol V Habsburg|Karolem V]] a [[Franciszek I Walezjusz|Franciszkiem I]] spowodował rozbudowę pogranicznych fortyfikacji z równoczesnym dostosowaniem ich do wzrastającej roli [[artyleria|artylerii]]. W efekcie, po 1519 roku, zamek w Namur otrzymał zewnętrzne obwałowanie, w postaci dwóch [[bastion]]ów z [[kazamata (architektura)|kazamatami dla dział]], połączonych [[kurtyna (fortyfikacja)|kurtyną]]. Kolejna rozbudowa nastąpiła w czasie [[wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]] (1618–1648), kiedy wzniesiono [[dzieło koronowe]] z dwoma półbastionami<ref name="histoire" />. Cytadela na wzgórzu osłaniała miasto z jednej strony, oddzielona od niego Sambrą{{odn|Carmichael-Smyth|1825|s=84}}, równocześnie blokując obie rzeki i zapewniając kontrolę nad ich dolinami{{odn|Carmichael-Smyth|1825|s=104}}. Słabością twierdzy było sąsiadujące wzgórze, z którego można było atakować cytadelę w dół wąwozu<ref name="histoire" />. W 1691 król [[Wilhelm III Orański]] wzmocnił obronę twierdzy kosztem 27 tys. [[florin]]ów; kierownikiem prac był [[Menno van Coehoorn]]{{odn|Duffy|2016|s=63}}. Po rozbudowie, pierwszą linią umocnień (z przeciwnej strony wzgórza niż miasto) były nieregularne [[okop]]y, odcinające półwysep w widłach Sambry i Mozeli. Kolejnym dziełem obronnym był samodzielny Fort Wilhelm, zbudowany przez Menno van Coehoorna, oddzielony od cytadeli głębokim wąwozem (brak połączenia tych dwóch dzieł okazał się zgubny podczas [[Oblężenie Namur (1692)|oblężenia w 1692 r.]], kiedy to atakujący Francuzi byli w stanie odciąć fort i zmusić go do kapitulacji){{odn|Carmichael-Smyth|1825|s=85}}. Za wąwozem była linia murów z bastionami, nad którą górowało kolejne umocnienienie, dzieło koronowe, także o wysokich i murowanych skarpach, mur z wieżami i wreszcie, samym szczycie, średniowieczny zamek. Wadą tego kompleksu umocnień było to, że leżały zbyt blisko siebie i nie posiadały obszernych [[schron]]ów-kazamat{{odn|Carmichael-Smyth|1825|s=86}}. Cytadela wraz ze swymi zewnętrznymi dziełami tworzyła [[obóz warowny]], który mógł służyć do bazowania armii{{odn|Carmichael-Smyth|1825|s=104}}.

 

 

Cytadela i miasto były obiektem licznych operacji wojskowych: