The Runaways: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PBbot (dyskusja | edycje)
grupowanie przypisów
m czyszczenie przy użyciu AWB
Linia 8:
|rok rozwiązania = kwiecień [[1979 w muzyce|1979]]<ref name="ther" />
|pochodzenie = [[Los Angeles]], [[Stany Zjednoczone|USA]]
|gatunek = [[hard rock]]<ref name="al">{{cytuj stronę|url=https://www.allmusic.com/artist/the-runaways-mn0000492275|tytuł=The Runaways - Discography, Biography & More|opublikowany=[[AllMusic]]|język=en|data dostępu=2016-09-24}}</ref>, [[glam rock]]<ref name="al" />, [[punk rock]]<ref name="pr">{{cytuj stronę|url=http://www.punk77.co.uk/groups/runaways.htm|tytuł=A Punk Rock History - The Runaways|opublikowany=Punk Rock '77|język=en|data dostępu=2016-09-24}}</ref>
|aktywność = [[1975]]–[[1979]]
|wytwórnia płytowa = [[Mercury Records|Mercury]], Cherry Red, Raven, [[Rhino Records|Rhino]]
Linia 23:
'''The Runaways''' – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] zespół [[rock]]owy, istniejący w drugiej połowie [[lata 70. XX wieku|lat 70. XX wieku]]. Często mylnie uznawany za pierwszy [[all-female band|kobiecy]] zespół rockowy. Mimo tego grupa jest pierwszą spośród żeńskich, która zdobyła światową popularność<ref>{{cytuj stronę|url=http://fdb.pl/film/88923-the-runaways-prawdziwa-historia/plakaty|tytuł=FDB: The Runaways|opublikowany=fdb.pl|data dostępu=2016-09-24}}</ref><ref name="al2">{{cytuj stronę|url=https://www.allmusic.com/artist/the-runaways-mn0000492275/biography|tytuł=The Runaways Allmusic Biography|autor=Steve Huey|data dostępu=2016-09-24}}</ref>.
 
Grupa tworzyła muzykę z pogranicza klasycznego [[rock and roll|rock ‘n’ rolla]], [[punk rock]]a<ref name="pr" /> i [[heavy metal]]u inspirowanego [[glam rock]]iem<ref name="ther" />, tzw. glam punk / [[protopunk]]. Przyjaciółka i autorka tekstów zespołu, [[Kari Krome]], jeszcze przed właściwym stworzeniem zespołu stwierdziła, że „chce, by The Runaways były żeńskimi [[The Rolling Stones|Stonesami]] / [[New York Dolls]]”<ref name="hfp">{{cytuj stronę|url=http://m.huffpost.com/us/author/kari-krome/|tytuł=HuffPost - Kari Krome|opublikowany=huffpost.com|data dostępu=2016-09-24}}</ref>.
 
== Historia ==
Linia 29:
Nastoletnia autorka tekstów [[Kari Krome]] poznała producenta [[Kim Fowley|Kima Fowleya]] na imprezie urodzinowej [[Alice Cooper]]a w [[1975 w muzyce|1975]]<ref name="jc">{{cytuj stronę|url=http://highline.huffingtonpost.com/articles/en/the-lost-girls/|tytuł=The Lost Girls|autor=Jason Cherkis|język=en|data dostępu=2016-09-24}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://www.mtv.com/artists/the-runaways/|tytuł=The Runaways Biography|opublikowany=MTV|język=en|data dostępu=2016-09-24}}</ref>. Nastolatka opowiedziała Fowleyowi o swojej idei „żeńskiego [[New York Dolls]]”<ref name="hfp" /><ref name="kk">{{cytuj stronę|url=http://www.karikrome.com/|tytuł=Official Page|autor=Kari Krome|język=en|data dostępu=2016-09-24}}</ref>. Wkrótce producent zainspirowany pomysłem Krome rozpoczął poszukiwania dziewczyn, które grały na instrumentach i były gotowe do założenia zespołu.
 
Niedługo potem do Fowleya zgłosiła się perkusistka Sandra Pesavento z [[Long Beach]], która przedstawiła się jako [[Sandy West]]. W tym samym czasie Kari Krome poinformowała swoją przyjaciółkę, gitarzystkę [[Joan Jett]] o możliwości stworzenia zespołu. Jett skorzystała z propozycji<ref name="al2" />. Szybko zorganizowano kilka improwizowanych prób trzech nastolatek<ref name="inter">{{cytuj stronę|url=http://joanjettbadrep.com/Interviews/2000/cheriesandy.shtml|tytuł=Wywiad z Cherie Currie i Sandy West, rok 2000|opublikowany=Joan Jett Bad Reputation Nation FanClub|data dostępu=2016-09-24}}</ref>. Fowley stwierdził jednak, że Krome nie nadaje się na wokalistkę i zamieścił w czasopismach muzycznych ogłoszenia w poszukiwaniu kolejnych chętnych. Na ogłoszenie odpowiedziała basistka [[Micki Steele]], wtedy znana jeszcze jako Sue Thomas<ref name="interal2" /><ref name="al2inter" />.
 
Zespół w postaci tria muzycznego nagrał pierwsze demo zatytułowane ''Born To Be Bad'', wydane dopiero po rozpadzie zespołu, w roku 1993<ref name="al2" />. Oficjalny, pierwszy publiczny występ The Runaways odbył się [[5 sierpnia]] [[1975 w muzyce|1975]] i tę datę uznaje się za oficjalną datę założenie grupy.
Linia 37:
Pod koniec roku 1975 skład zasiliła wokalistka [[Cherie Currie]]. Pierwotnie chciano, by piosenkarką została jej siostra bliźniaczka, Marie, jednak ta stanowczo odmówiła. Cherie uważała się za „gorszą” niż Marie, więc bycie w zespole było dla niej pewną szansą na stanie się popularną, oraz pozwoliło jej spełnić marzenie bycia żeńskim [[David Bowie|Davidem Bowie]], z którego twórczością się identyfikowała. Napisano dla niej późniejszy przebój zespołu, „[[Cherry Bomb]]”<ref name="ther" />.
 
Wkrótce zespół opuściła Micki Steele<ref name="al2" />. Po rekrutacji dwóch kolejnych basistek, Ann Boleyn i Peggy Foster (żadna z nich nie została w formacji dłużej niż dwa tygodnie), znaleziono [[Jackie Fox]], wtedy znaną jako Jacqueline Fuchs, i to ona została najsłynniejszą basistką Runaways<ref name="ther" /><ref name="al2" />. Mimo wstąpienia Jackie do zespołu, nie zagrała ona na pierwszym albumie grupy, ponieważ Fowley uważał, że nie ma jeszcze wystarczających umiejętności (nastolatka tuż przed audycją do grupy porzuciła gitarę elektryczną na rzecz basowej)<ref name="interal2" /><ref name="al2inter" />.
 
=== Rozwój zespołu i szczytowa popularność (czerwiec 1976 – lipiec 1977) ===
Linia 44:
Po nagraniu drugiego albumu, ''[[Queens of Noise]]'', w 1977 roku, który zdobył popularność w Ameryce dzięki większemu nagłośnieniu w mediach<ref name="al2" />, zespół wyruszył w drugą trasę koncertową po świecie, w trakcie której wydano krążek ''live'' nagrywany w [[Japonia|Japonii]]. W tym samym czasie Runaways osiągnęły szczytową popularność w ''kraju kwitnącej wiśni'', stając się tam zespołem podobnym do [[The Beatles]]. Masowa histeria skierowana na zespół została nazwana przez członkinie właśnie [[Beatlemania|Beatlemanią]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://m.imdb.com/title/tt0216731/|tytuł=Edgeplay: A Film About the Runaways|autor=Vicki Blue (Victory Tischler-Blue)|język=en|data dostępu=2016-09-24}}</ref><ref name="fs">{{cytuj stronę|url=http://m.imdb.com/title/tt1017451/|tytuł=The Runaways: Prawdziwa Historia|autor=Floria Sigismondi|język=en|data dostępu=2016-09-24}}</ref>.
 
Jeszcze w trakcie owej trasy zespół opuściła basistka [[Jackie Fox]], która nie wytrzymała presji popularności oraz odrzucenia przez resztę grupy. To zmusiło Joan do chwilowego grania na basie<ref name="jcther" /><ref name="therjc" /><ref>{{cytuj stronę|url=https://m.youtube.com/watch?feature=PlayList&p=60AC63B879644AEC&index=0&v=YjnhiWmjnO4|tytuł=Występ the Runaways w japońskiej telewizji - utwór „All Right You Guys”|data dostępu=2016-09-24}}</ref>.
 
=== Zmiana stylu muzycznego i wizerunku zespołu (sierpień 1977-19781977–1978) ===
Po koncertach w Japonii do zespołu zgłosiła się kolejna basistka, [[Victory Tischler-Blue|Vicki Blue]], którą nazwano „''kuzynką„kuzynką [[Lita Ford|Lity Ford]]''” ze względu na ich podobieństwo do siebie<ref name="'evelynn'">{{cytuj książkę|autor=Evelynn McDonnell|tytuł=Queens of Noise: The Real Story of the Runaways|język=en|data dostępu=2016-09-24}}</ref>. Vicki trafiła na trudny czas w zespole – pozostałe członkinie często się kłóciły, a we współpracy nie pomagał im [[Kim Fowley]], który był głównym prowokatorem sprzeczek między nimi. Jedna z kłótni pomiędzy [[Cherie Currie]] i [[Lita Ford|Litą Ford]], dotycząca większej popularności wokalistki od samego zespołu oraz tego, że Cherie poświęcała większą uwagę swojej siostrze bliźniaczce niż zespołowi, doprowadziła do opuszczenia zespołu przez Currie w trakcie pierwszych prób nagrywania nowej płyty<ref name="fs" />.
 
W nowym czteroosobowym składzie, w którym znalazła się Vicki Blue, a Joan Jett przejęła obowiązki wokalistki, The Runaways nagrały płytę ''[[Waitin' for the Night]]''. Krążek przedstawił bardziej [[punk]]owe i [[heavy metal]]owe brzmienia. Płyta zdobyła wysokie notowania w Szwecji i Belgii, tak samo jak single „School Days” i „Wasted”<ref name="ther" />.
Linia 54:
 
=== Ostatnia płyta i koniec działalności grupy (1978 – kwiecień 1979) ===
Tuż przed nagrywaniem ostatniej płyty ''[[And Now... The Runaways]]'' grupę opuściła Vicki Blue<ref name="'evelynn'" />, co spowodowało, że partie basowe zostały zagrane przez Litę Ford. W dodatku grupa zakończyła współpracę z dotychczasowym menedżerem, zaczynając pracę z Johnem Alcockiem, zmieniając znacznie wizerunek i wyjechała do Anglii<ref name="ther" />. Krążek wydany w 1978 zawierał m.in. cover [[Slade]] „Mama Weer All Crazee Now”, oraz The Professionals – „Black Leather”<ref name="disc">{{cytuj stronę|url=http://www.discogs.com/Runaways-And-Now-The-Runaways/release/1739915|tytuł=And Now... The Runaways - 1978 Release|opublikowany=discogs.com|data dostępu=2016-09-24}}</ref>. Grupa na potrzeby koncertów rekrutowała ostatnią basistkę, [[Laurie McAllister]]<ref name="al2" />. Ostatni koncert odbył się 31 grudnia 1978 w [[Hollywood]]<ref name="ther" />.
 
Zespół rozpadł się z powodu różnic muzycznych. Gitarzystka, wokalistka oraz dotychczasowa liderka zespołu [[Joan Jett]] chciała tworzyć muzykę w stylu [[punk rock]]/[[glam rock]]. Natomiast gitarzystka [[Lita Ford]] i perkusistka [[Sandy West]] wolały tworzyć [[heavy metal]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://loudwire.com/lita-ford-wikipedia-fact-or-fiction-runaways-family-more|tytuł=Lita Ford plays Wikipedia: Fact Or Fiction?|opublikowany=Loudwire|język=en|data dostępu=2016-09-24}}</ref>. Członkinie, by uniknąć dalszych kłótni, pozwoliły na odejście Jett z zespołu. Ford i West próbowały kontynuować współpracę z menedżerem Johnem Alcockiem, jednak nic z tego nie wynikło. Oficjalnie zespół rozpadł się w wyniku odejścia jego liderki w kwietniu 1979<ref name="ther" />.
Linia 78:
* [[Sandy West]] – perkusja, śpiew (1975–1979)
* [[Lita Ford]] – gitara prowadząca, gitara basowa (1975–1979)
* [[Laurie McAllister]] – gitara basowa (1978-19791978–1979)
 
; Byli członkowie
Linia 84:
* Micki Steele – gitara basowa, śpiew (1975)
* Peggy Foster – gitara basowa (1976)
* [[Cherie Currie]] – śpiew, instrumenty klawiszowe (1975-19771975–1977)
* [[Jackie Fox]] – gitara basowa (1976-19771976–1977)
* Vicki Blue – gitara basowa (1977-19781977–1978)
* Ann Boleyn – gitara basowa, instrumenty klawiszowe (1976)