Stanisław Jaśkowiak: Różnice pomiędzy wersjami

Został zmobilizowany 23 sierpnia 1939 z przydziałem do macierzystego pułku w Poznaniu-Ławica. Został przydzielony do eskadry zapasowej Bazy nr 3, jak na czas wojny nazwano Pułk z Ławicy. Rankiem 31 sierpnia eskadra została przeniesiona na lotnisko polowe w [[Mierzewo|Mierzewie]] koło Gniezna i podporządkowana dowódcy lotnictwa [[Armia „Poznań”|Armii „Poznań”]] płk. [[Stanisław Kuźmiński|Stanisławowi Kuźmińskiemu]]. Eskadra, wraz z całą armią, przesuwała się w kierunku na Warszawę i 5 września wylądowała na Polu Mokotowskim w stolicy. Następnego dnia Stanisław Jaśkowiak został przydzielony do eskadry łącznikowej Bazy nr 1, dowodzonej przez por. pil. [[Jan Michałowski (pilot)|Jana Michałowskiego]], pozostającej w dyspozycji Naczelnego Dowódcy Lotnictwa gen. bryg. [[Józef Zając (generał)|Józefa Zająca]], z miejscem postoju w [[Podlesie Kamienieckie|Podlesiu Kamienieckim]] koło [[Brześć|Brześcia]]. W dniu 12 września powierzono mu obowiązki pilota łącznikowego gen. [[Stanisław Ujejski|Stanisława Ujejskiego]], szefa Sztabu Naczelnego Dowódcy Lotnictwa z miejscem postoju w [[Denysów|Denysowie]] koło [[Tarnopol|Tarnopola]]. Gen. Ujejski 16 września wydał mu rozkaz przeniesienia się w okolice [[Kołomyia|Kołomyja|Kołomyi]], a w dniu następnym ewakuacji do Rumunii. Nie zdążył jednak przekroczyć granicy rumuńskiej przed jej zamknięciem. Kilka dni ukrywał się w okolicy przejścia granicznego w nadziei przedostania się na drugą stronę. Jednak wobec silnych patroli sowieckich i rumuńskich było to niemożliwe. W dniu 22 września dostał się do niewoli sowieckiej. Jeńcy nie byli pilnowani zbyt ściśle i po kilku tygodniach udało mu się zbiec<ref>Zeszyt ewidencyjny Stanisława Jaśkowiaka, Instytut Polski i Muzeum Sikorskiego, sygn. LOT.A.IV.I/32/B/8, k. 7</ref>.