Wizja św. Bernarda (obraz Michaela Willmanna): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m refresh/null edit oraz usuwanie dziwnych znaków UTF (zbędnych) |
m int. |
||
Linia 16:
Zachowany obraz ołtarzowy (310 x 208 cm) przedstawia mistyczną wizję św. Bernarda zwaną ''[[Lactatio Bernardi]]'', która miała miejsce w kościele Saint Vorles w [[Châtillon-sur-Seine]]. Figura Marii z Dzieciątkiem ożyła i skropiła usta świętego mlekiem ze swojej piersi. Inspiracją malarza stał się fragment dziewiątego kazania św. Bernarda na temat biblijnej ''[[Pieśń nad pieśniami|Pieśni nad Pieśniami]]'', gdzie szczegółowo opisano cudowne zdarzenie. Miało ono symbolizować wlanie Łaski Bożej w duszę chrześcijanina. Przedstawiona scena rozgrywa się w nieokreślonej przestrzeni, poza konkretnym miejscem i czasem. Tworząc kompozycję malarz wykorzystał miedzioryt Gillesa Rousseleta według [[Antoon van Dyck|Antoona van Dycka]] ''Św. Antoni Padewski adorujący Matkę Boską z Dzieciątkiem''. Świadczy o tym układ grupy Marii, Dzieciątka i Antoniego oraz motyw intymnej relacji między Dzieciątkiem i św. Antonim. Grupę postaci rozbudował Willmann o [[Putto|putta]] trzymające poszczególne narzędzia Męki Pańskiej oraz symbole odrzuconego przez świętego ziemskiego życia – rękawice i kości do gry.<ref>A. Kozieł, ''Michael Willmann i jego malarska pracownia'', Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2013, s. 478.</ref>
Willmannowskie przedstawienie wizji św. Bernarda kopiowali m.
Zachował się olejny model ołtarzowego malowidła z Lubiąża (100 x 69 cm), który znajduje się obecnie w zbiorach [[Muzeum Narodowe we Wrocławiu|Muzeum Narodowego we Wrocławiu]]. Przedstawiona na nim scena ''Lactatio Bernardi'' wiernie została powtórzona przez Willmanna w wielkoformatowym płótnie ołtarzowym. Pogrążony w modlitewnej ekstazie św. Bernard spija strużkę mleka z piersi karmiącej Marii. Dzieciątko Jezus błogosławi go z kolan Matki. Wirujące wokół aniołki unoszą narzędzia Męki Pańskiej, m.in.: krzyż, włócznię, gąbkę, kolumnę biczowania. U stóp Marii leżą korona cierniowa, gwoździe i młotek oraz kości do gry<ref>{{odn|ref=nie|Malarstwo śląskie|s=235}}</ref>.
|