By the Way: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8
Rescuing 4 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.2
Linia 14:
* Robert Christgau (B-)<ref>[http://www.robertchristgau.com/get_artist.php?name=Red%20Hot%20Chili%20Peppers Robert Christgau: CG: Red Hot Chili Peppers]</ref>
* ''[[NME]]'' {{Ocena|10|7}}<ref>[http://www.nme.com/reviews/red-hot-chili-peppers/6547 Red Hot Chili Peppers : By The Way - Album Reviews - NME.COM]</ref>
* ''[[Rolling Stone]]'' {{Ocena|5|4}}<ref>[{{Cytuj stronę |url=http://www.rollingstone.com/artists/redhotchilipeppers/albums/album/129713/review/5942762/by_the_way~T2 |tytuł=Red Hot Chili Peppers: By The Way : Music Reviews : Rolling Stone] |data dostępu=2009-04-29 |archiwum=https://web.archive.org/web/20090503122901/http://www.rollingstone.com/artists/redhotchilipeppers/albums/album/129713/review/5942762/by_the_way~T2 |zarchiwizowano=2009-05-03 }}</ref>
* ''Q'' {{Ocena|5|5}} sierpień 2002, s.118
|rok wydania = 2002
Linia 34:
'''By the Way''' – ósmy album studyjny zespołu [[Red Hot Chili Peppers]] wydany 9 lipca [[2002 w muzyce|2002]] za pośrednictwem [[Warner Bros. Records]]. Album sprzedał się w nakładzie 282 000 kopii w ciągu pierwszego tygodnia od premiery i uplasował się na 2. miejscu listy [[Billboard 200]]<ref name=MTVBTW>{{Cytuj stronę|autor = Harris, Chris | data = May 17, 2006 | url=http://www.mtv.com/news/articles/1531925/20060517/red_hot_chili_peppers.jhtml|tytuł=''MTV'' Red Hot Chili Peppers news|data dostępu=2009-04-28|opublikowany=MTV}}</ref><ref name="billboard">{{Cytuj stronę|url=https://www.billboard.com/bbcom/retrieve_chart_history.do?model.chartFormatGroupName=Albums&model.vnuArtistId=5507&model.vnuAlbumId=815996|tytuł=Red Hot Chili Peppers album chart history|data dostępu=2009-04-28|opublikowany=''Billboard''|archiwum=https://web.archive.org/web/20070929144225/http://www.billboard.com/bbcom/retrieve_chart_history.do?model.chartFormatGroupName=Albums&model.vnuArtistId=5507&model.vnuAlbumId=815996|zarchiwizowano=2007-09-29}}</ref>. Z albumu pochodzi kilka singli – "[[By the Way (singel)|By the Way]]", "[[The Zephyr Song]]", "[[Can't Stop]]", "[[Dosed]]" i "[[Universally Speaking]]". Tematyka tekstów na ''By the Way'' odchodzi od tego, co zespół prezentował na poprzednich albumach – jak powiedział Kiedis, "do tekstów podszedłem w sposób refleksyjny i szczery".
 
Album zdaniem krytyków muzycznych jest odejściem od poprzednich dokonań zespołu, jest też ceniony za rozbudowaną, skomplikowaną melodię oraz za umiejętne tłumienie emocji ze strony członków zespołu<ref name=AMGBTW>{{Cytuj stronę|url=https://www.allmusic.com/album/by-the-way-r595243|tytuł=''By the Way'' Review - Zac Johnson|data dostępu=2009-04-28|opublikowany=Allmusic}}</ref><ref name=RollingstoneBTW>{{Cytuj stronę|url=http://www.rollingstone.com/reviews/album/129713/by_the_way|tytuł=''By the Way'' Review - Tom Moon|data dostępu=2009-04-28|opublikowany=''Rolling Stone''|archiwum=https://web.archive.org/web/20070613060447/http://www.rollingstone.com/reviews/album/129713/by_the_way|zarchiwizowano=2007-06-13}}</ref>. [[John Frusciante]], ówczesny gitarzysta grupy, napisał znaczącą część muzyki na album, opracował riffy i struktury - zarówno basowe jak i akustyczne. Zmienił również sposób i harmonogram procesu nagrywania: "jego ciepła, pewna gra na gitarze oraz jego doskonale zharmonizowany wokal wspierający królowały tym razem"<ref name=popmatters>{{Cytuj stronę|url=http://www.popmatters.com/review/redhotchilipeppers-bytheway/ |tytuł=''By the Way'' Album Review|autor=Kimberly Mack|data dostępu=2009-04-28|opublikowany=Pop Matters}}</ref>. ''By the Way'' nie zawiera dużej ilości nurtów funkowych, w odróżnieniu od poprzednich nagrań zespołu<ref name=bbc.co>{{Cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/music/release/jvzf/|tytuł=By the Way Album Review - Daniel Pike|data dostępu=2009-04-28|opublikowany=BBC}}</ref>. Frusciante stwierdził, że proces pisania materiału na ''By the Way'' był 'jednym z najszczęśliwszych okresów w jego życiu'<ref name=TGMJF>{{Cytuj stronę|url=http://rhcprock.free.fr/totalguitar_john.htm |tytuł=Interview with John Frusciante|data dostępu=2009-04-28 |miesiąc = August | rok = 2002 | autor = Dalley, Helen | opublikowany=''Total Guitar Magazine''}}</ref>.
 
== Kontekst ==
Po odejściu Frusciante od zespołu w [[1992 w muzyce|1992]] spowodowanym uzależnieniem od heroiny i kokainy, muzyk udał się na kurację odwykową na początku [[1998 w muzyce|1998]]<ref>{{Cytuj stronę |url=https://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&searchlink=JOHN&#124;FRUSCIANTE&sql=11:7veyxdkbjoly~T1 |tytuł=Biography of John Frusciante |data dostępu=2009-04-28 |opublikowany=Allmusic}}</ref><ref name=p389>{{odn|Kiedis|Sloman|2004|ref=nie|s=389–400}}</ref>. Krótko po zakończeniu terapii gitarzysta został poproszony o ponowne dołączenie do Red Hot Chili Peppers<ref name=p389/>. Po kilku miesiącach pisania materiału, nagrywania i produkcji 8 czerwca 1999 zespół wydał ''[[Californication (album)|Californication]]''. Album sprzedał się w nakładzie 15 milionów kopii na całym świecie i jest największym sukcesem w historii zespołu<ref name="bbc">{{Cytuj stronę|url=http://www.news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/3864401.stm|tytuł=Chili Peppers' album tops survey|data dostępu=2009-04-28|opublikowany=BBC|archiwum=https://web.archive.org/web/20090524024211/http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/3864401.stm|zarchiwizowano=2009-05-24}}</ref>. Powrót Frusciante został szeroko skomentowany przez krytykę, która uznała album za wielki powrót i odświeżenie stylu zespołu po wydaniu ''[[One Hot Minute]]'' w [[1995 w muzyce|1995]]<ref name="rsreview">{{Cytuj stronę|url=http://www.rollingstone.com/reviews/album/277669/californication|tytuł=''Californication'' review|data dostępu=2009-04-28|opublikowany=''Rolling Stone'' magazine |autor=Greg Tate|archiwum=https://web.archive.org/web/20090316023714/http://www.rollingstone.com/reviews/album/277669/californication|zarchiwizowano=2009-03-16}}</ref><ref name=AMGCalif>{{Cytuj stronę|url=https://www.allmusic.com/album/californication-r417478|autor=Greg Prato|tytuł=''Californication'' Review|data dostępu=2009-04-28 |opublikowany=Allmusic}}</ref><ref name=pitchfrkreview>{{Cytuj stronę|url=http://www.pitchforkmedia.com/article/record_review/21277-californication|autor=Brent DiCrescenzo|tytuł=Californication Review|data dostępu=2009-04-28|opublikowany=Pitchfork Media|archiwum=https://web.archive.org/web/20070619021224/http://www.pitchforkmedia.com/article/record_review/21277-californication|zarchiwizowano=2007-06-19}}</ref>. Wydaniu albumu towarzyszyła dwuletnia ogólnoświatowa trasa koncertowa i występy na takich festiwalach jak [[Woodstock 1999]] i [[Rock in Rio (festiwal)|Rock in Rio]].
 
Proces pisania materiału na ''By the Way'' rozpoczął się tuż po zakończeniu tasy koncertowej promującej ''Californication'', wiosną [[2001 w muzyce|2001]]. Podobnie jak w przypadku ''Californication'', dużą część kreowania albumu miała miejsce w domach członków zespołu a także w innych miejscach, np. w studiu nagraniowym<ref name=ScrTissPg456>{{odn|Kiedis|Sloman|2004|ref=nie|s=456}}</ref>. Kiedis skomentował sytuację: "Zaczęliśmy szukać trochę magii i muzyki i riffów i rytmów, przeprowadzaliśmy też sesje improwizacyjne. Potem wszystko zmiksowaliśmy i dodaliśmy do tego melodię"<ref name=ScrTissPg456/>. Frusciante i Kiedis pracowali razem przez kilka dni, dyskutując i porównując struktury utworów, a także obmyślając riffy gitarowe i znaczenie tekstów{{odn|Kiedis|Sloman|2004|s=458}}. Dla Kiedisa "pisanie By the Way było dla mnie zupełnie innym przeżyciem niż ''Californication''. John wrócił do siebie, grał z dużym przekonaniem"<ref name=ScrTissPg456/>. Przed rozpoczęciem sesji nagraniowych zespół zdecydował ponownie zatrudnić [[Rick Rubin|Ricka Rubina]] jako producenta nagrania<ref name=pg420>{{odn|Kiedis|Sloman|2004|ref=nie|s=420}}</ref>. W przeszłości Rubin gwarantował formacji dowolność w wyborze materiału i jego tematyki; grupa uważała, że jest to niezbędny element potrzebny, by uczynić album unikatowym{{odn|Kiedis|Sloman|2004|s=230–232, 320–321, 344, 424}}.
Linia 85:
W przeważającej części album został pozytywnie oceniony przez krytykę, która chwaliła ''By the Way'' za melodyjność i złożoność struktur zastosowanych na płycie. Zac Johnson z serwisu [[AllMusic]] stwierdził że album jest "wyrafinowany, skomplikowany... Peppers nie wyrzekli się swojej niesamowitej energii i radości z życia, a także pasji, uniwersalnej miłości i (rzecz jasna) żądzy"<ref name=AMGBTW/>. ''[[Rolling Stone]]'' nazwał album "niesamowicie melodyjnym" oraz "niemal idealnie balansującym materiałem pomiędzy brukowym plugastwem a ponadartystyczną inspiracją" oraz porównał go do ''[[Pet Sounds]]'' [[The Beach Boys]]<ref name=RollingstoneBTW/>. ''[[Mojo]]'' pochwalił nagranie i nazwał go "najlepszym od czasu ''[[Blood Sugar Sex Magik]]''"<ref name=Meta>{{Cytuj stronę |url=http://www.metacritic.com/music/artists/redhotchilipeppers/bytheway|tytuł=By the Way metacritc compilation|data dostępu=2009-04-29|opublikowany=Metacritic.com}}</ref><ref>''Mojo Magazine''; 8/02 - s. 118.</ref>. Magazyn ''Q'' nazwał album "fantastycznym nagraniem" i dał ''By the Way'' pięć gwiazdek w pięciostopniowej skali<ref> ''Q Magazine'' Sierpień 2002, s.118"</ref>. Kimberly Mack z serwisu PopMatters napisała, że album "...bardziej skomplikowany, bogaty dźwięk, który mógł stworzyć jedynie dzisiejszy skład Peppers", oraz że teksty Kiedisa są "bardziej osobiste niż kiedykolwiek"<ref name=popmatters/>. W opinii Mack Frusciante jest "wielkim muzycznym talentem i niezaprzeczalnie lekarstwem na wszystkie muzyczne problemy dla Chili Peppers"<ref name=popmatters/>.
 
Pomimo licznych pochwał, część krytyków podeszła sceptycznie do albumu. [[Piero Scaruffi]] nazwał go "zbyt [[mainstream]]owym"<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.scaruffi.com/vol5/rhcp.html#byt|tytuł=Red Hot Chili Peppers albums review|opublikowany=Piero Scaruffi|data dostępu=2009-04-29}}</ref>. Blender nazwał go "[[sequel]]em ''Californication'', kopią nie do odróżnienia", nazywając ''By the Way'' "Californication 2". Magazyn skrytykował Red Hot Chili Peppers za "brak kreatywności i pozostawanie w takim samym dźwięku przez długi okres"<ref name=Meta/><ref>''Blender Magazine'' - Nr 9, s. 142.</ref>. Niektóre gazety, jak np. ''The Village Voice'' za zbyt duże starania w kierunku odmiany swojego stylu<ref name=vilvoice>{{Cytuj stronę|url=http://www.villagevoice.com/music/0234,lowe,37599,22.html |tytuł=Mild Salsa | autor = Lowe, Jaime | data =21 sierpnia 2002 – 27 sierpnia 2002|opublikowany=''Village Voice''|data dostępu=2009-04-29}}</ref>. ''Entertainment Weekly'' pochwalił ''By the Way'' jako bardziej wytworny, będący owocem świetnej współpracy, skrytykował jednak zespół za stonowanie albumu i niewykorzystanie całej swojej energii, za bycie "bardziej zafascynowanym tym, co ma to symbolizować, a nie tym, co to właściwie jest"<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.ew.com/ew/article/0,,269377~4~0~byway,00.html|tytuł=''By the Way'' review |autor = Browne, David | rok = 2002 | data dostępu=2009-04-29 |opublikowany=''Entertainment Weekly''|archiwum=https://web.archive.org/web/20081010154338/http://www.ew.com/ew/article/0,,269377~4~0~byway,00.html|zarchiwizowano=2008-10-10}}</ref>.
 
Allmusic stwierdził, że singel "By the Way" łączy "żywiołowy [[funk]] rodem z Hollywood, elegancką harmonię, trochę śpiewki nt. dziewczyn, kobiet i miłości i trochę włóczenia się po ulicach w środku lata"<ref name=AMGBTW/>. ''Rolling Stone'' napisał, że w "The Zephyr Song" "zespół był blisko przedstawienia klimatu Kalifornii w pełnej krasie"<ref name=RollingstoneBTW/>. "Midnight" został doceniony przez wiele magazynów i serwisów muzycznych. Został wybrany jako jeden z "Allmusic Track Picks" z ''By the Way''<ref name=AMGBTW/>. Kimberly Mack z Pop Matters napisała, że tekst utworu jest "przyjazny hipisom" oraz "wywołuje obrazy szalonych T-shirtów oraz radia AM"<ref name=popmatters/>. Mack uznała piosenkę "Venice Queen" za "arcydzieło... wokal wspierający Frusciante jest niespotykanie piękny"<ref name=popmatters/>.