Stefan Inglot: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Albigowa (dyskusja | edycje)
Poprawiona data urodzenia
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Albigowa (dyskusja | edycje)
→‎Życiorys: Zyciorys
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 39:
 
== Życiorys ==
Pochodził z rodziny chłopskiej zamieszkałej we wsi [[Albigowa]] pod [[Łańcut]]em. Syn Tomasza i Doroty z domu Filar. Uczył się w gimnazjum w Łańcucie. Przed maturą brał udział w [[Orlęta Lwowskie|obronie Lwowa]] przed Ukraińcami w 1918 i bolszewikami w 1920<ref name="MB">{{cytuj stronę |url = https://forumakademickie.pl/fa-archiwum/archiwum/99/3/artykuly/25-rody.htm |tytuł = Inglotowie |autor = Magdalena Bajer |opublikowany = forumakad.pl |data = |język = pl |data dostępu = 2012-03-09}}</ref>. Studia na [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytecie Jana Kazimierza]] we [[Lwów|Lwowie]] odbył pod kierunkiem prof. [[Franciszek Bujak (historyk)|Franciszka Bujaka]], jednego z twórców polskiej szkoły ekonomicznej. W 1926 roku doktoryzował się z filozofii a habilitował w 1932 roku z historii. Na Uniwersytecie Lwowskim podjął pracę najpierw jako docent (1932–1939), a następnie, od 1939 roku, na stanowisku profesora tytularnego historii społecznej i gospodarczej<ref name="UW" />. Jednocześnie pracował w [[Zakład Narodowy im. Ossolińskich|Ossolineum]] i wykładał w [[Akademia Handlu Zagranicznego we Lwowie|Akademii Handlu Zagranicznego]]<ref name="MB" />. W latach 1924–1945 pracował w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie jako bibliotekarz, następnie kustosz oddziału rękopisów. Czas [[II wojna światowa|wojny]] spędził we Lwowie – był prezesem nielegalnego [[Stronnictwo Ludowe|Stronnictwa Ludowego]] i zajmował się tajnym nauczaniem, nadal pracując w Ossolineum. W 1944 został przypadkowo aresztowany<ref name="MB" />.
 
Po wojnie objął w Krakowie katedrę w Studium Spółdzielczym Wydziału Rolniczego [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]], organizując jednocześnie Katedrę Historii Społecznej i Gospodarczej w [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytecie Wrocławskim]]<ref name="MB" />. W 1950 roku Stefan Inglot wyjechał na stałe do Wrocławia. W Uniwersytecie Wrocławskim był m.in. prodziekanem (1954) i dziekanem (1954–1958) Wydziału Filozoficzno-Historycznego. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w roku 1956<ref name="UW" />.