Klub Bullingdona: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PBbot (dyskusja | edycje)
wstawienie {{Kontrola autorytatywna}}
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m ujednolicam zapis daty dostępu w szablonie cytowania
Linia 1:
[[Plik:BullingdonCrest.jpg|thumb|Znak Klubu Bullingdona]]
'''Bullingdon Club''' ('''Klub Bullingdonu''') – elitarny klub towarzyski działający na [[Uniwersytet Oksfordzki|Uniwersytecie Oksfordzkim]]. Klub nie ma stałej siedziby. Zyskał rozgłos ze względu na zamożność swych członków oraz urządzane przez nich huczne biesiady<ref name="times">{{cytuj stronę |url=http://www.timesonline.co.uk/tol/news/uk/article721259.ece |tytuł=How young Cameron wined and dined with the right sort |data dostępu=23 marca 2010-03-23 |autor=Patrick Foster |rok=2006 |cytat="[Cameron] przyznawał już wcześniej, że był członkiem the Bullingdon Club, niesławnego z racji pijackich burd urządzanych przez swych, wywodzących się przeważnie z arystokracji, członków."}}</ref>. Członkostwo klubu uzyskać można wyłącznie w drodze zaproszenia przez osobę już będącą jego członkiem; wiąże się ono ze znacznymi kosztami, ze względu na obowiązek zakupu klubowego munduru i partycypacji w kosztach wystawnych biesiad i naprawy wyrządzanych przy tej okazji szkód<ref name="oxstu">{{cytuj pismo |tytuł=Smashing job chaps: Exclusive inside look at Bullingdon club |czasopismo=The Oxford Student |data=12 stycznia 2005}}</ref>.
 
== Historia ==
Linia 19:
Jako ówczesny [[książę Walii]], [[Edward VIII Windsor|Edward VIII]], miał pewne trudności z uzyskaniem zgody rodziców na wstąpienie do Klubu Bullingdonu ze względu na złą sławę tej organizacji. Zgodę ostatecznie otrzymał, pod tym jednak warunkiem, że nigdy nie będzie uczestniczył w tzw. „bullingdonowskim zalewaniu” (ang. ''a Bullingdon blind''), co było używanym wówczas eufemizmem określającym spotkania klubu przy alkoholu i muzyce. [[Maria Teck|Królowa Maria]], dowiedziawszy się, że książę pewnego wieczoru jednak złamał ten warunek, wysłała mu telegram żądając wystąpienia z organizacji<ref name="newyorktimes"/><ref name="nyt">{{cytuj stronę |url=http://query.nytimes.com/mem/archive-free/pdf?res=9E0DE5D6103BE633A2575BC2A9639C946296D6CF |tytuł=Wales in Trouble Over Club Supper |autor=[[The New York Times]] |data=28 maja 1913}}</ref>.
 
Andrew Gimson, autor biografii [[Boris Johnson|Borisa Johnsona]], tak relacjonował działalność klubu w latach 80. XX wieku: „Nie sądzę, aby chociaż jeden wieczór mógł upłynąć bez zdemolowania jakiejś restauracji i zapłacenia za wyrządzone szkody, bardzo często gotówką. […] Noc w areszcie uchodziła za zachowanie godne bullingdończyków, podobnie jak proceder ściągania spodni [ang. ''debagging''] każdemu, kto ich zdenerwował”<ref>{{cytuj stronę |url=http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk_politics/6409757.stm |tytuł=Cameron student photo is banned|opublikowany=[[BBC News|BBC News 24]] |data=2 marca 2007 |data dostępu=23 marca 2010-03-23}}</ref>.
 
W ostatnich latach działalność klubu była stosunkowo spokojna i nie wzbudzała aż tak dużych kontrowersji, jak wcześniej. Jednak w roku 2005, po zdemolowaniu podczas obiadu XV-wiecznego pubu w hrabstwie [[Oxfordshire]], czterech członków zostało aresztowanych, co odbiło się szerokim echem w prasie brytyjskiej<ref>{{cytuj pismo |tytuł= Bullingdon brawl ringleader is Princess Diana's nephew |czasopismo=The Oxford Student |data=13 stycznia 2005}}</ref>.
 
The Bullingdon Club stał się nawet przedmiotem debaty w brytyjskiej [[Izba Gmin|Izbie Gmin]], jako jeden z przykładów nieobyczajnego zachowania w tamtejszym społeczeństwie<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.publications.parliament.uk/pa/cm200102/cmhansrd/vo011015/debtext/11015-31.htm |tytuł=Football (Disorder) (Amendment) Bill |opublikowany=House of Commons, Hansard Debates (pt 31) |data=15 października 2001 |data dostępu= 23 marca 2010-03-23}}</ref>, a także jako polityczny przytyk pod adresem prominentnych brytyjskich parlamentarzystów, którzy w przeszłości do niego należeli: premiera [[David Cameron|Davida Camerona]], ministra finansów [[George Osborne (kanclerz skarbu)|George’a Osborne’a]], a także burmistrza Londynu i premiera [[Boris Johnson|Borisa Johnsona]]<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.publications.parliament.uk/pa/cm200708/cmhansrd/cm080218/debtext/80218-0001.htm |tytuł=Pensions |opublikowany=House of Commons, Hansard Debates (pt 1) |data=18 lutego 2008 |data dostępu= 23 marca 2010-03-23}}</ref><ref>{{cytuj stronę |url= http://www.publications.parliament.uk/pa/cm200708/cmhansrd/cm080225/debtext/80225-0003.htm |tytuł=Topical Questions |opublikowany=House of Commons Hansard Debates (pt 3) |data=25 lutego 2008 |data dostępu= 23 marca 2010-03-23}}</ref>.
 
Członkiem klubu w latach 80., w czasie studiów licencjackich na Oksfordzie, był [[Radosław Sikorski]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.independent.co.uk/opinion/commentators/denis-macshane-britain-can-help-to-shape-a-new-europe-481214.html |tytuł=''Britain can help to shape a new Europe''|opublikowany=independent.co.uk|autor=Denis Macshane |data=6 czerwca 2006|język=en}}</ref>.