Sylabizm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Jedrzej1224 (dyskusja | edycje)
m drobne techniczne
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m dr. tech.
Linia 9:
* paroksytoniczna [[średniówka]] - akcent pada na przedostatnią zgłoskę w wyrazie przedśredniówkowym.
 
W poezji polskiej sylabizm to drugi chronologicznie system wersyfikacyjny po [[średniowiecze|średniowiecznym]] [[wiersz zdaniowy|wierszu intonacyjno-zdaniowym]]. Bliska izosylabizmu jest poezja [[Biernat z Lublina|Biernata z Lublina]], reprezentując sylabizm względny. Dojrzałą postać wiersza sylabicznego ukształtował [[Jan Kochanowski]], u którego występuje [[średniówka]] w środku [[wers]]u oraz [[rym ]] żeński w [[klauzula (poezja)|klauzuli]] [[wers]]u. Od [[renesans]]u po [[Oświecenie (epoka)|oświecenie]] sylabizm jest głównym systemem wiersza polskiego. W okresie [[romantyzm]]u na materiale sylabizmu ukształtuje się [[sylabotonizm]] jako trzeci chronologicznie system wiersza polskiego.
 
Najpopularniejsze rozmiary [[wers]]u w wierszach sylabicznych to: [[trzynastozgłoskowiec]] (częsty w [[epika|epice]]), [[jedenastozgłoskowiec]] i [[ośmiozgłoskowiec]]<ref>Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków 2003, s.75-85.</ref>.