Noken: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
 
Linia 1:
[[Plik:Noken Indonesia.jpg|thumb|250px|Noken]]
'''Noken'''<ref>Różne nazwy funkcjonują w lokalnych społecznościach papuaskich: Su (Hugula) Jum ([[Dani]]); Sum ([[Yali (lud)|Yali]]); Inokenson, Inoken ([[Biak (lud)|Biak]]); Agiya ([[Ekari|Mee]]); Ese ([[Asmat]]); Dump (Irarutu); Rotang/Aderi, Kaketa (Serui); Kangke/Koroboi (Tabi/Sentani); Eyu, Yuta ([[Ayamaru]]/Maybrat, Ayvat); Qya Qsi/Qya Queri/IQuiyabos (Tehit); Kwok (Moi); Naya (Moli) – patrz {{Cytuj stronę | url = http://www.unesco.org/culture/ich/doc/download.php?versionID=16622 | tytuł = NOMINATION FILE NO. 00619 FOR INSCRIPTION ON THE LIST OF INTANGIBLE CULTURAL HERITAGE IN NEED OF URGENT SAFEGUARDING IN 2012 | autor = UNESCO | język = en | data dostępu = 2014-01-02}}</ref> – wielofunkcyjna [[torba (worek)|torba]] wykonywana techniką wiązania lub wyplatania z łyka lub liści przez ludność zamieszkującą prowincje [[Papua (prowincja)|Papua]] i [[Papua Zachodnia]] we wschodniej [[Indonezja|Indonezji]].
 
Na terenie obu prowincji wyróżnia się przynajmniej 250 [[Grupa etniczna|grup etnicznych]]. Techniki wyrobu toreb noken różnią się w poszczególnych społecznościach. Włókno wyrabia się z gałęzi, łodyg, kory drzew lub krzewów opalanych w ogniu, namaczanych w wodzie i suszonych. Z drewnianych włókien uzyskuje się sznurek, który następnie często jest barwiony. Ze sznurka wyplatane są siateczkowe torby. Rzemiosło wyrobu nokenów wymaga dobrej zręczności manualnej, a nauka zajmuje kilka miesięcy<ref name="UNESCOform">{{Cytuj stronę | url = http://www.unesco.org/culture/ich/doc/download.php?versionID=16622 | tytuł = NOMINATION FILE NO. 00619 FOR INSCRIPTION ON THE LIST OF INTANGIBLE CULTURAL HERITAGE IN NEED OF URGENT SAFEGUARDING IN 2012 | autor = UNESCO | język = en | data dostępu = 2014-01-02}}</ref>.