Caravaggio: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Holek.Bot (dyskusja | edycje)
m Wrzucanie informacji do Biogram infobox
nie dawne -> niedawne
Linia 68:
Caravaggio wiódł burzliwe życie. Zasłynął awanturami, mimo iż w owym czasie tego typu zachowanie było na porządku dziennym; policyjne i sądowe akta na jego temat liczą wiele stron. [[29 maja]] [[1606]] roku Caravaggio zabił, prawdopodobnie nieumyślnie, młodego mężczyznę, Ranuccio Tomassoni.<ref>Okoliczności bójki i śmierci Ranuccio Tomassoni pozostają nieznane. Według wielu ówczesnych doniesień powodem bójki były długi związane z hazardem oraz meczem tenisa i to wytłumaczenie zakorzeniło się w powszechnej wyobraźni. Współcześni uczeni twierdzą, że chodziło o znacznie więcej. Dobre nowoczesne opracowanie znaleźć można w „M” Petera Robba i „Caravaggio: Życie” Helen Langdon. Interesująca teoria łącząca śmierć z renesansowym pojęciem honoru i symboliki ran jest forowana przez historyka sztuki Andrew Graham-Dixona. [http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2002/06/02/wcara02.xml&sSheet=/news/2002/06/02/ixworld.html&_requestid=254296]</ref> Wcześnie jego wysoko postawieni patroni chronili go przed konsekwencjami jego eskapad, ale tym razem nie mogli zrobić nic. Caravaggio, wyjęty spod prawa, uciekł do [[Neapol]]u. Tam, poza rzymską jurysdykcją, chroniony przez rodzinę Colonna, najsłynniejszy malarz Rzymu stał się najsławniejszym malarzem Neapolu. Koneksje z rodziną Colonna zapewniły mu szereg ważnych zleceń kościelnych, w tym Matka Boska Różańcowa oraz Siedem łask.
 
Pomimo sukcesów w Neapolu, zaledwie po paru miesiącach Caravaggio wyjechał na [[Malta|Maltę]], gdzie siedzibę główną mieli [[joannici]], prawdopodobnie licząc, że patronat Alofa de Wignacourt, Wielkiego Mistrza zakonu, pomoże mu zdobyć uniewinnienie w związku ze śmiercią Tomassiego. Da Wignacourt okazał się być tak szczęśliwy z posiadania słynnego artysty jako nadwornego malarza Zakonu, że uczynił Caravaggia rycerzem Zakonu, co według wczesnego biografa mistrza, Belloriego, bardzo go uradowało. Główne dzieła z okresu maltańskiego to między innymi Ścięcie Jana Chrzciciela (jedyny obraz podpisany przez Caravaggia) oraz Portret Alofa de Wignacourt, a także portrety innych czołowych rycerzy. Późnym sierpniem 1608 roku Caravaggio został aresztowany i osadzony w więzieniu. Przez długi czas spekulowano na temat okoliczności otaczających nagłą zmianę szczęścia; jednak nie dawneniedawne dochodzenie dowiodło, że był to wynik kolejne awantury, podczas której drzwi jednego z domów zostały wyważone a jeden z rycerzy Zakonu poważnie ranny.<ref>Odkrycie dowodów bójki zostało doniesione przez doktora Keitha Sciberrasa z Uniwersytetu Maltańskiego w „Frater Michael Angelus In tumultu: the cause of Caravaggio’s imprisonment in Malta”, „The Burlington Magazine”, CXLV, Kwiecień 2002, str. 229-232, oraz w "Riflessioni su Malta al tempo del Caravaggio", ''Paragone Arte'', Anno LII N.629, Lipiec 2002, pp.3-20. Doniesienia Sciberrasa można znaleźć na [http://caravaggio.com/preview/attach/data01/D000199.htm Caravaggio.com].</ref> W grudniu Caravaggio został wydalony z Zakonu „jako wstrętny i zgniły członek.”<ref>To formalne określenie używane było we wszelkich tego typu przypadkach. Starsi rycerze Zakonu obradowali [[1 grudnia]] [[1608]] i po tym jak oskarżony nie stawił się mimo czterokrotnego wezwania, zagłosowali jednogłośnie za wydaleniem „putridum et foetidum” byłego brata. Caravaggio wydalony został nie za zbrodnię, jakiej się dopuścił, ale za opuszczenie Malty bez pozwolenia, (czyli za ucieczkę).</ref>