Proteomika: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ficbot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: fa:پروتئومیک
Prodakt (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Linia 1:
'''Proteomika''' jest to gałąź nauki zajmująca się badaniem [[białko|białek]] - ich struktury, sprawowanych przez nie funkcji i zależności między nimi.
 
Nazwę ''proteomika'' utworzono przez analogię do słowa [[genomika|genomika]] (gałąź nauki zajmująca się badaniem [[genom|genomów]]).
Termin ''proteomika'' po raz pierwszy został użyty w 1995 roku dla określenia procesu poznawania wszystkich [[białko|białek]] w [[linia komórkowa|liniach komórkowych]], [[tkanka|tkankach]] lub całych organizmach. Nazwa ''proteomika'' jest zwykle używana do określenia badań [[białko|białek]] prowadzonych na dużą skalę (całych ''[[proteom|proteomów]]''). Badania pojedynczych [[białko|białek]] nie są zwykle zaliczane do ''proteomiki''.
 
Warto zwrócić uwagę, że ''proteomika'' jest dziedziną znacznie szerszą i bardziej złożoną niż [[genomika|genomika]], ponieważ [[genom|genom]] jest obiektem zmieniającym się w bardzo małym stopniu, natomiast wachlarz białek obecnych w komórce zmienia się nieustannie wskutek interakcji z czynnikami środowiskowymi oraz z innymi komórkami w organizmie. Dlatego też ekspresja białek w komórkach może być różna zależnie od lokalizacji (np. różne rodzaje tkanek), fazy [[cykl komórkowy|cyklu komórkowego]] czy też warunków w otaczającym środowisku (np. panującej temperatury).
 
Całość białek obecnych w organizmie podczas kompletnego cyklu życiowego nazywamy ''[[proteom|proteomem]]''. Właśnie [[proteom|proteom]], i jego zachowanie, jest obiektem zainteresowania proteomiki.
 
W przebiegu [[Projekt poznania ludzkiego genomu|Projektu Poznania Genomu Ludzkiego]] (Human Genome Project) wyszło na jaw, że liczba [[gen|genów]] kodujących białka u człowieka jest znacznie mniejsza niż liczba białek w ludzkim proteomie (genów tych jest około 22 tysiące, natomiast białek mniej więcej 400 tysięcy). Przypuszcza się, że przyczynami są procesy [[alternatywny splicing|alternatywnego splicingu]] oraz [[modyfikacja posttranslacyjna|modyfikacje posttranslacyjne]]. Okazało się, że badanie samego genomu jest niewystarczające, by w pełni scharakteryzować różnorodność jego ekspresji. Dlatego też rozpoczęto badania białek metodami proteomicznymi.