Stadion w Nemei

stanowisko archeologiczne

Stadion w Nemei (gr. Νεμέα στάδιον) – stadion wybudowany około roku 330 p.n.e. w Nemei, miejsce rozgrywania wielu konkurencji sportowych podczas starożytnych igrzysk nemejskich.

Stadion w Nemei
Νεμέα στάδιον
Ilustracja
Stadion w Nemei, 2008 rok
Państwo

 Grecja

Miejscowość

Nemea

Data budowy

ok. 330 p.n.e.

Pojemność stadionu

ok. 40 000

Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Stadion w Nemei”
Ziemia37°48′23,2477″N 22°42′11,6554″E/37,806458 22,703238

Historia edytuj

Stadion został wzniesiony ok. 330 roku p.n.e., w okresie wczesnej epoki hellenistycznej, po tym jak organizacja igrzysk wróciła z Argos do Nemei[1][2]. Stadion powstał ok. 450 m na południowy wschód od świątyni Zeusa i orientowany był na osi północ-południe[3]. Jego południowy koniec wcina się pomiędzy dwa grzbiety wzgórza[3].

Stadion był użytkowany na potrzeby starożytnych igrzysk nemejskich do roku 271 p.n.e.[1], kiedy igrzyska zostały z powrotem przeniesione do Argos[4].

W okresie rzymskim i wczesnochrześcijańskim wykorzystywany był do celów rolniczych i pasterskich[1]. Z czasem popadł w ruinę i został zapomniany[1].

Prace archeologiczne w Nemei prowadzili badacze amerykańscy pod kierunkiem Stephena G. Millera z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley – w latach 1971–2004 odkryto m.in. znaczniki bieżni i tunel[5].

Opis edytuj

Długość bieżni – dystans stadionu – wynosiła 178 m[2]. Każdy stadion w Grecji był równy 600 stopom, ale długość stopy była różna w różnych regionach Grecji[6][7]: bieżnia na stadionie w Delfach, gdzie rozgrywano igrzyska pytyjskie, i w Olimpii miała 192,27 m długości, w Epidauros – 181,3 m[6]. W południowej części stadionu zachował się znacznik wyznaczający bieżnię i 12 torów dla biegaczy[2].

Granice stadionu wyznaczał kamienny kanał wodny, do którego doprowadzano wodę rurami z terakoty ze źródła po wschodniej stronie doliny[8]. Woda spływała do dwóch kamiennych zbiorników na krańcach znacznika bieżni, następnie brzegami stadionu do zbiorników oddalonych od siebie o około 30 metrów[8]. Spływ wody zapewniał spadek stadionu – jego polnocny koniec był położony ok. 2,40 m niżej niż południowy[8]. Nieznane jest przeznaczenie zbiorników, jednak przypuszcza się, że służyły jako źródło wody pitnej oraz wody dla zraszania bieżni w trakcie zawodów[8].

Stadion mieścił ok. 40 tys. widzów[9]. Miał kilka kamiennych wydzielonych miejsc w 2–3 rzędach po stronie zachodniej, które przeznaczone były najprawdopodobniej dla zawodników i ich trenerów[10]. Widzowie siedzieli natomiast na trawiastych wzniesieniach usypanych wokół stadionu[10]. Po stronie wschodniej zachowały się pozostałości trybuny sędziowskiej[10].

Zawodnicy wchodzili na stadion przez tunel po zachodniej stronie, który zachował się w dobrym stanie do dziś[11]. Tunel, datowany na ok. 320 rok p.n.e., miał ponad 36 m długości[11]. Konstrukcja tunelu przypomina sklepienia grobowców macedońskich[12].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj