Stanisław Roliński
Stanisław Rudolf Roliński vel Gotwald[1] (ur. 24 czerwca 1893, zm. ?) – podpułkownik audytor Wojska Polskiego.
 Podpułkownik audytor
| |
| Data urodzenia |
24 czerwca 1893 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
przed 1921 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
2 Dywizjon Żandarmerii |
| Stanowiska |
podprokurator przy Najwyższym Sądzie Wojskowym |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Stanisław Rudolf Gotwald urodził się 24 czerwca 1893 roku. W 1921 roku dowodził 8 Szwadronem Etapowym Żandarmerii[2]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 1 Dywizjonie Żandarmerii Polowej Etapowej, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 6 Dywizjon Żandarmerii[3]. W latach 1921–1926 pełnił służbę w 2 Dywizjonie Żandarmerii w Lublinie[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 11. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[5]. Do 1 lipca 1926 roku był przeniesiony służbowo do Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr II w Lublinie[6]. W 1927 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy 5 Dywizjonu Żandarmerii w Krakowie.
15 lipca 1927 roku został przeniesiony z korpusu oficerów żandarmerii do korpusu oficerów sądowych - kadra oficerów służby sprawiedliwości z równoczesnym przydziałem do Departamentu Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisko referenta[7]. 18 lutego 1928 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów sądowych. 11 grudnia 1931 roku Prezydent RP mianował go prokuratorem przy wojskowych sądach okręgowych, a minister spraw wojskowych przeniósł z Prokuratury przy WSO Nr I do Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr II w Lublinie na stanowisko prokuratora[8][9]. 27 czerwca 1935 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów sądowych[10]. 31 sierpnia 1935 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki zwolnił go ze stanowiska prokuratora przy wojskowych sądach okręgowych i mianował podprokuratorem przy Najwyższym Sądzie Wojskowym w Warszawie, natomiast Minister Spraw Wojskowych przeniósł z Prokuratury przy WSO Nr II do Prokuratury przy Najwyższym Sądzie Wojskowym w Warszawie na stanowisko podprokuratora[11]. Funkcję tę pełnił do wiosny 1939 roku[12].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi (1938) „za zasługi w służbie wojskowej”
- Medal Niepodległości (24 października 1931)[13]
Przypisy edytuj
- ↑ Wojewoda lubelski zarządzeniem L. AOS/14-a-1/34 z 15 marca 1934 roku zezwolił mjr. dr. Gotwaldowi Stanisławowi Rudolfowi, prokuratorowi przy WSO Nr II na zmianę nazwiska rodowego „Gotwald” na nazwisko „Roliński”. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 188.
- ↑ Danuta Poźniakowska-Hanak, Żandarmeria Polowa i Wojskowa w latach 1918-1939, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 24 z 2001 roku, s. 113.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 404, 637.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1054, 1063. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 960, 966.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 292.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 11 stycznia 1926 roku, s. 3.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 18 z 15 lipca 1927 roku, s. 200. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 694.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 220.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 309, 878.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 67.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 106, 114.
- ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939, Biblioteka Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego tom 29, Fundacja CDCN, Kraków 2006, ISBN 978-83-7188-899-1, s. 320, 868.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.