Stanisław Woźnicki
Stanisław Woźnicki (ur. 21 czerwca 1893 w Wilnie[1], zm. 1940[2]) – polski architekt, krytyk sztuki i redaktor.
Data i miejsce urodzenia |
21 czerwca 1893 |
---|---|
Data śmierci |
1940 |
Zawód, zajęcie |
architekt, krytyk sztuki, redaktor |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Małżeństwo |
Życiorys
edytujJego rodzicami byli Józef i Eleonora z d. Czerwińska[1].
Ukończył Cesarską Akademię Sztuk Pięknych w Sankt Petersburgu. W 1920 razem z Ludomirem Sleńdzińskim, Wacławem Czechowiczem, Piotrem Hermanowiczem, Bronisławem Jamonttem i Michałem Roubą założył Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków (WTAP).
W 1924 przeniósł się wraz z żoną z rodzinnego Wilna do Warszawy[3]. Szybko stał się ważną postacią w środowisku architektów warszawskich.
Redagował takie czasopisma branżowe jak „Południe” – organ WTAP, „Architektura i Budownictwo”[4] i „Plastyka” – organ Bloku Zawodowego Artystów Plastyków. Sam również wiele publikował, głównie w ww. tytułach. W 1932 napisał serię artykułów poświęconych architekturze ZSRR, zamieszczając je w „Architekturze i Budownictwie”[4]. Był wieloletnim redaktorem naczelnym tego warszawskiego miesięcznika ilustrowanego.
Małżeństwo
edytujW 1920 poślubił w Wilnie malarkę Marię z Borzobohatych[1]
Monografie książkowe
edytuj- Wł. Skoczylas, Monografie Artystyczne, t. IV, Nakład Gebethnera i Wolffa, 1925[5]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Czy wiesz kto to jest?. Polona. [dostęp 2024-04-30]. (pol.).
- ↑ Centralny Katalog Zbiorów Bibliotek PW. gate.bg.pw.edu.pl. [dostęp 2024-05-02]. (pol.).
- ↑ Maria Zientara, Artystki polskie i ich sztuka w latach 1939–2010 – Artystki w latach II wojny światowej (cz. I) Zeszyty Naukowe Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, „Krzysztofory”, nr 32
- ↑ a b Fontarte. culture.pl. [dostęp 2024-04-30]. (pol.).
- ↑ Wł. Skoczylas. Polona. [dostęp 2024-04-30]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Stanisław Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Polona
- Maria Zientara, Artystki polskie i ich sztuka w latach 1939–2010 – Artystki w latach II wojny światowej (cz. I) Zeszyty Naukowe Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, „Krzysztofory”, nr 32
- Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków 1920-1930, s. 10