Sternaulus
Sternaulus – element anatomiczny szkieletu śródtułowia niektórych owadów z rzędu błonkówek i infrarzędu owadziarek.
Termin ten zwykle odnosi się do bruzdy, linii, jamki lub szeregu dołków (łac. foveae episternales) na zewnętrznej powierzchni mezopleury, od wewnątrz odpowiadającej miejscu przyczepu mięśnia mezopleuro-mezobazalarnego (łac. musculus mesopleuro-mesobasalaris) lub pierwszego mięśnia mezopleuro-mezonotalnego (łac. musculus mesopleuro-mesonotalis)[1][2][3]. Nazwa ta bywa jednak używana także w innych znaczeniach, np. jako synonim szwu prekoksalnego (prekoksalno-episternalnego; łac. sulcus praecoxalis, signum subpleuralis)[4][5] czy synonim wygradzającego od spodu wcisk do chowania uda żeberka mezopleuralnego (łac. caraina mesopleuralis)[6].
Przypisy
edytuj- ↑ sternaulus. [w:] Hymenoptera Anatomy Ontology Portal [on-line]. [dostęp 2024-07-07].
- ↑ episternal foveae. [w:] Hymenoptera Anatomy Ontology Portal [on-line]. [dostęp 2024-07-07].
- ↑ I. Mikó, L. Vilhelmsen, N.F. Johnson, L. Masner, Z. Pénzes. Skeletomusculature of Scelionidae (Hymenoptera: Platygastroidea): head and mesosoma. „Zootaxa”. 1571, s. 1–78, 2007. Magnolia Press.
- ↑ Józef Razowski: Słownik morfologii owadów. Warszawa, Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 223. ISBN 83-01-12119-X.
- ↑ subpleural signum. [w:] Hymenoptera Anatomy Ontology Portal [on-line]. [dostęp 2024-07-07].
- ↑ mesopleural carina. [w:] Hymenoptera Anatomy Ontology Portal [on-line]. [dostęp 2024-07-07].