Tadeusz Wojno (żołnierz)
Tadeusz Wojno pseud. „Raszyn” – żołnierz Armii Krajowej, podoficer Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, podchorąży 6 Wileńskiej Brygady (WiN), żołnierz wyklęty.
 podchorąży
| |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1947 |
|---|---|
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
| |
Kapral Tadeusz Wojno walczył w AK, w 1944 roku pod dowództwem Romana Ostrowskiego „Wichra”. Wraz z Ostrowskim służył w oddziale Kazimierza Kamieńskiego „Huzara”. Z nimi, również po śmierci Ostrowskiego 17 września 1946 roku, walczył (do marca 1947 roku) w 6 Wileńskiej Brygadzie (WiN).
Pod koniec sierpnia 1946 roku ukończył (z najlepszym wynikiem) zastępczą szkołę podchorążych w 6 Brygadzie. W nagrodę otrzymał zegarek i dowództwo nowo utworzonej sekcji w tejże Brygadzie[1].
Został aresztowany przez UB i w 1950 roku skazany na 12 lat więzienia. Wyszedł na wolność w 1957 roku[2].
Order edytuj
Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 9 listopada 2007 roku „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej” Tadeusz Wojno został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3], a przekazanie orderu rodzinie odbyło się 11 listopada tego samego roku w czasie uroczystości z okazji Narodowego Święta Niepodległości[4][2].
Przypisy edytuj
- ↑ Kazimierz Krajewski, Tomasz Łabuszewski: Kazimierz Kamieński „Huzar” ostatni podlaski komendant 6 Brygady Wileńskiej AK i jego żołnierze 1939–1952. Wysokie Mazowieckie: Fundacja „Pamiętamy”, listopad 2007. [dostęp 2014-07-09].
- ↑ a b Prezydent odznaczył „żołnierzy wyklętych”. onet.pl, 2007-11-11. [dostęp 2012-05-12].
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 15, poz. 157
- ↑ Polityka budowania prawdziwych autorytetów. prezydent.pl, 2007-11-11. [dostęp 2012-05-12].