Taiken-mon-in Horikawa

japońska poetka

Taiken-mon-in Horikawa (jap. 待賢門院堀河 Taiken-mon-in Horikawa; zm. po 1142, znana także jako Rokujō)japońska poetka, tworząca w okresie Heian. Zaliczana do Trzydziestu Sześciu Średniowiecznych Mistrzów Poezji, jak również do Trzydziestu Sześciu Mistrzyń Poezji[1][2][3].

Taiken-mon-in Horikawa, ilustracja z Ogura Hyakunin-isshu.

Córka Minamoto no Akinaki, starsza siostra Taiken-mon-in Hyōe. Służyła jako dama dworu Reishi - cesarzowej (kōgō) i najwyższej kapłanki (saiin) w Kamo-jinja, a następnie Taiken-mon-in, żony (nyoin) cesarza Toby[1]. W 1142 lub 1143 r. wraz z Taiken-mon-in została mniszką buddyjską[2][3].

Twórczość Taiken-mon-in Horikawy zachowała się w całości w zbiorze Taiken-mon-in Horikawa shū. Sześćdziesiąt sześć utworów jej autorstwa zamieszczonych zostało w cesarskich antologiach poezji, w tym sześć w Kin'yō wakashū, po dwa w Shika wakashū i Shin kokin wakashū i piętnaście w Senzai wakashū[1]. Była jedną z czternastu poetów, których wiersze zostały opublikowane w Kyūan hyakushu (cyklu stu wierszy ery Kyūan), sporządzonym na zlecenie cesarza Sutoku[1][4]. Jeden z jej wierszy został także wybrany do Ogura Hyakunin-isshu[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Saeko Shibayama: Oe no Masafusa and the Convergence of the "Ways": The Twilight of Early Chinese Literary Studies and the Rise of Waka Studies in the Long Twelfth Century in Japan. Nowy Jork: Columbia University, 2012, s. 514-515. (ang.).
  2. a b c Peter McMillan: One Hundred Poets, One Poem Each: A Translation of the Ogura Hyakunin Isshu. Nowy Jork: Columbia University Press, 2010, s. 146. ISBN 978-0-231-14399-8. OCLC 646395501. (ang.).
  3. a b Eishi Hosoda, Andrew J. Pekarik: The thirty-six immortal women poets: a poetry album with illustrations. Nowy Jork: G. Braziller, 1991, s. 146. ISBN 978-0-8076-1256-9. OCLC 753117968. (ang.).
  4. Robert N. Huey: The making of Shinkokinshū. Cambridge: Harvard University Press, 2002, s. 13. ISBN 978-0-674-00853-3. OCLC 48681868. (ang.).