Talea (tala), l.mn. taleae – w średniowieczu schemat rytmiczny głosu tenorowego (cantus firmus) powtarzany w motecie izorytmicznym[1].

Izorytmiczny tenor z pierwszego odcinka Kyrie z mszy Notre Dame Guillaume de Machauta (ok. 1360). Color obejmujący 28 nut jest połączony ze schematem talea obejmującym cztery wartości, który zostaje powtórzony siedmiokrotnie.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Ulrich Michels: Atlas muzyki Tom I. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002, s. 124, 125, 202, 214, 216-219. ISBN 83-7255-085-9.
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).