Titonus (Tennyson)
Titonus – wiersz dziewiętnastowiecznego angielskiego poety Alfreda Tennysona. Pierwsza wersja została opublikowana w 1833, natomiast wersja ostateczna w 1859[1]. Utwór opowiada o znanym z mitologii greckiej Titonosie, który otrzymał dar nieśmiertelności i cierpiał męki, nie mogąc umrzeć. Został napisany wierszem białym (blank verse).
- The woods decay, the woods decay and fall,
- The vapours weep their burthen to the ground,
- Man comes and tills the field and lies beneath,
- And after many a summer dies the swan.
- Me only cruel immortality
- Consumes: I wither slowly in thine arms,
- Here at the quiet limit of the world,
- A white-hair'd shadow roaming like a dream
- The ever-silent spaces of the East,
- Far-folded mists, and gleaming halls of morn.
Alfred Tennyson, Tithonus
Wiersz przekładali na język polski Adam Asnyk[2] i Zygmunt Kubiak[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Glenn Everett: Alfred Tennyson's "Tithonus". victorianweb.org. [dostęp 2017-02-08]. (ang.).
- ↑ Alfred Tennyson: Poezje wybrane. Wybrał, przełożył i wstępem opatrzył Zygmunt Kubiak. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970, s. 71-73, seria: Biblioteka Poetów (Seria Celofanowa).
- ↑ Alfred Tennyson: Poezje wybrane. Wybrał, przełożył i wstępem opatrzył Zygmunt Kubiak. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970, s. 39-41, seria: Biblioteka Poetów (Seria Celofanowa).
Linki zewnętrzne
edytuj- Alfred Tennyson: Tithonus. PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-02-08]. (ang.).