Tkanka łączna luźna

Tkanka łączna luźna, tkanka łączna wiotka (łac. textus conjunctivus fibrosus laxus) – rodzaj tkanki łącznej właściwej posiadający trzy rodzaje włókien: elastyczne (sprężyste), siateczkowe (kratkowe) i kolagenowe (klejodajne)^[1]. Istota podstawowa tej tkanki układa się w charakterystyczne blaszki, które można mechanicznie oddzielić od siebie. Włókna i komórki spoczywają w tych blaszkach, a pomiędzy nimi znajduje się płyn tkankowy. Nadmiar płynów powoduje obrzęk.

Tkanka łączna luźna jest najczęściej występującą tkanką łączną ustroju^[1]. Tworzy większość błon śluzowych właściwych i podśluzowych, torebki narządów i ich przegrody. Za jej pośrednictwem dostają się do narządów naczynia i nerwy. Występuje w przydance naczyń.

Wyróżniamy kilka rodzajów tkanki łącznej luźnej:

tkanka łączna błoniasta – tworzy błony surowicze (opłucną, otrzewną i osierdzie)
tkanka łączna pólkowa^{[potrzebny przypis]} – znajduje się w sieci większej i mniejszej
tkanka łączna beleczkowata – występuje w warstwie siateczkowatej skóry właściwej i w oponie pajęczej.

Przypisy

↑ ^a ^b AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 131–135, ISBN 978-83-200-4323-5 .

Bibliografia

Tadeusz Pawlikowski: Podręcznik histologii.

[Bochenek2019-1] AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 131–135, ISBN 978-83-200-4323-5 .

[1]