Transit 5BN-2
Transit 5BN-2 – amerykański technologiczny satelita wojskowy, działający prototyp, który testował system nawigacji dla okrętów podwodnych US Navy przenoszących pociski balistyczne typu UGM-27 Polaris. Misję finansowało Naval Research Laboratory (NRL) z ramienia US Navy. Statek zbudowało NRL i Johns Hopkins University. Wraz z nim wyniesiono satelitę Transit 5E-3.
| Inne nazwy |
Transit VBN-2, Transit 9, S00704 |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1963-049B |
| Państwo | |
| Zaangażowani |
US Navy (Naval Research Laboratory), Johns Hopkins University |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
1060 km |
| Apogeum |
1114 km |
| Okres obiegu |
107 min |
| Nachylenie |
90° |
| Mimośród |
0,003614 |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
5 grudnia 1963 21:51 UTC |
| Koniec misji |
listopad 1964 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
75 kg |
.gif){kind=spacer}
Jeden z pierwszych działających prototypów z generatorem RTG typu SNAP 9A.
Statek użytkowały i testowały zarówno jednostki nawodne i podwodne Marynarki Wojennej USA. Pracował do listopada 1964. Od tego momentu US Navy użytkowało satelity nawigacyjne w sposób ciągły.
Statek pozostaje na orbicie, której trwałość szacuje się na 1000 lat.
Bibliografia edytuj
- Encyclopedia Astronautica (ang.)
- NSSDC Master Catalog (ang.)
- Space 40 (cz.)
- Jonathan's Space Home Page (ang.)