Transit O-8amerykański wojskowy satelita nawigacyjny; ósmy statek Transit serii operacyjnej. Stanowił część systemu nawigacji dla okrętów podwodnych US Navy przenoszących pociski balistyczne typu UGM-27 Polaris. Zbudowany przez Naval Avionics Facility. Ostatecznie przestał działać po około 11 miesiącach z powodu awarii[1].

Transit O-8
Ilustracja
Inne nazwy

Transit 12, NNS 30080, OPS 1117

Indeks COSPAR

1966-024A

Indeks NORAD

S02119

Państwo

 Stany Zjednoczone

Zaangażowani

Naval Avionics Facility (US Navy)

Rakieta nośna

Scout A

Miejsce startu

Vandenberg

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

879 km

Apogeum

1099 km

Okres obiegu

104,9 min

Nachylenie

89,7°

Czas trwania
Początek misji

26 marca 1966 03:31 UTC

Wymiary
Masa całkowita

50 kg

Odbiorcy sygnałów emitowanych przez satelity Transit, w przypadku Transit O-8 głównie okręty podwodne, posiadali urządzenia, które wyznaczały swoją pozycję przez zestawienie aktualnego znanego położenia satelity i parametrów emitowanych przez niego sygnałów radiowych, z uwzględnieniem efektu Dopplera. Odbierany sygnał był przetworzony z uwzględnieniem poprawek wynikających z zachowania się fal radiowych w jonosferze[2].

Satelita pozostaje na orbicie okołoziemskiej, której trwałość szacuje się na około 1000 lat.

Przypisy

edytuj
  1. Mark Wade: Transit. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).
  2. Transit 12. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Transit 12. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).
  • Transit-O. Gunter's Space Page. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).
  • Mark Wade: Transit. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).
  • Jonathan McDowell: Launch Log. Jonathan's Space Home Page. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).
  • OPS 1117. N2YO. [dostęp 2017-01-28]. (ang.).