Transport kolejowy w Estonii
Transport kolejowy w Estonii – system transportu kolejowego działającego na terenie Estonii.
Operatorem systemu są Eesti Raudtee. Sieć obejmuje 1441 km linii kolejowych (z czego 1219 km jest zarządzane przez Eesti Raudtee[1]), z czego 225 km jest zelektryfikowanych[2]. Niemal wszystkie linie są szerokotorowe i mają rosyjski rozstaw szyn 1520 mm.
Infrastruktura edytuj
Infrastrukturą zarządza spółka Eesti Raudtee Infra.
Napięcie obowiązujące na liniach zelektryfikowanych to 3000 V (czyli 3 kV)[3].
Historia edytuj
Pierwszą linią kolejową była Kolej Bałtycka (Paldiski – Tallinn – Petersburg) otwarta 5 listopada 1870 roku[1].
Kolejne linie szerokotorowe powstawały głównie do wybuchu I wojny światowej. W 1896 r. otwarto pierwszą linię wąskotorową (750 mm) z Walgi do Parnawy[3].
W 1918 roku Estonia uzyskała niepodległość i powołano Eesti Raudtee[3].
W 1941 roku sieć liczyła 1447 km linii (772 km tor szeroki i 675 km tor wąski)[3].
Po II wojnie światowej Estonia stała się częścią Związku Radzieckiego, a niektóre linie wąskotorowe przekuto na tor szeroki, W 1957 r. rozpoczyna się wprowadzanie trakcji spalinowej na szeroką skalę[3].
Po upadku Związku Radzieckiego 1 stycznia 1992 roku powołano Eesti Raudtee[3].
Inwestycje edytuj
W 2019 r. ogłoszono plany, zgodnie z którymi zaplanowano zwiększenie do końca 2028 r. długości odcinków zelektryfikowanych do 900 km[4].
W planach jest też budowa normalnotorowej linii Rail Baltica, która połączy Polskę z krajami bałtyckimi. Estoński odcinek linii zacznie się na granicy z Łotwą w pobliżu wsi Ikla. Dalej trasa pobiegnie przez Parnawę i Raplę do Tallinna[5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b About Us [online], Eesti Raudtee [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Estonia, [w:] The World Factbook [online], Central Intelligence Agency, 13 lutego 2024 [dostęp 2024-02-20] (ang.).
- ↑ a b c d e f Ryszard Rusak, Koleje Unii Europejskiej – historia, „Technika Transportu Szynowego”, maj 2004, s. 26, ISSN 1232-3829 (pol.).
- ↑ Artur Bogdanowicz, Estonia planuje elektryfikację sieci kolejowej [online], www.rynek-kolejowy.pl, 12 listopada 2019 [dostęp 2019-11-13] (pol.).
- ↑ Interactive map [online], info.railbaltica.org [dostęp 2024-02-20].