Transport linowy
Transport linowy – jeden z naziemnych sposobów transportu. Można podzielić na transport naziemny i napowietrzny. Ten pierwszy pod nazwą transport linowo-terenowy dodatkowo na koleje linowo-terenowe (KL-T) oraz tramwaje linowe (TL)[1].
Zgodnie z brzmieniem ustawy o publicznym transporcie zbiorowym[2] transportem linowym można nazwać przewóz osób środkiem transportu poruszającym się za pomocą napowietrznej liny ciągnącej[2], z kolei transport linowo-terenowy to przewóz osób środkiem transportu poruszającym się po szynach lub po jednej szynie za pomocą liny napędowej[2].
Przykładem transportu linowego mogą być koleje linowe (terenowe, napowietrzne), wyciągi narciarskie, wyciągi w wieżach szybów górniczych oraz dźwigi osobowe i towarowe. Zaletą transportu linowego są niskie nakłady na tworzenie drogi transportu w trudnym terenie (np. góry), małe prawdopodobieństwo wystąpienia nieszczęśliwego wypadku (np. winda jest najbezpieczniejszym środkiem transportu[potrzebny przypis]).
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Tomasz Magiera, Kaja Wójcik, Paweł Kułaga. Naziemne systemy transportu linowego wspomagające miejskie środki transportu – rozwiązania historyczne. „Transport Miejski i Regionalny”. 01/2017, s. 19, styczeń 2017. redaktor naczelny Wiesław Starowicz. Kraków: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej. ISSN 1732-5153. (pol.).