Trzy cylindry

Trzy cylindry (hiszp. Tres sombreros de copa) – sztuka teatralna autorstwa Miguela Mihury, napisana w 1932 roku, wydana drukiem w 1947 roku, zaś wystawiona po raz pierwszy 24 listopada 1952 w Teatro Español w Madrycie. Jest zaliczana do najważniejszych przykładów surrealizmu w hiszpańskiej dramaturgii.

Trzy cylindry

Tres sombreros de copa

Autor	Miguel Mihura
Typ utworu	sztuka teatralna
Data powstania	1932
Wydanie oryginalne
Język	hiszpański
Data wydania	1947

Opis fabuły

Akcja sztuki rozgrywa się w ciągu jednej nocy w tanim pensjonacie, położonym w prowincjonalnym, nadmorskim kurorcie. Dla głównego bohatera Dionizego, to ostatnia noc w stanie kawalerskim. Rano ma wyruszyć do miejscowego kościoła i poślubić swoją wieloletnią narzeczoną, mało urodziwą, mającą trudny charakter i wyjątkowo nudne życie, ale za to pochodzącą z niezwykle zamożnej rodziny. Początkowo Dionizy wydaje się pogodzony z taką przyszłością, a nawet zadowolony z niej. Wypoczynek zakłócają mu wyjątkowo głośni sąsiedzi, obwoźna trupa biednych artystów, biorących udział w spektaklach typu music-hall. Wkrótce pokój Dionizego, niezależnie od jego protestów, staje się miejscem obficie zakrapianej imprezy, do której w końcu się przyłącza. Nie zdradza jednak swojej sytuacji życiowej, zamiast tego podając się za początkującego żonglera. Wśród jego nowych znajomych jest piękna Paula, tancerka o raczej pozbawionym złudzeń stosunku do związków damsko-męskich. Gdy nastanie ranek, Dionizy będzie już pewien, że nie chce przewidywalnego, do bólu ustatkowanego życia. Zamiast tego woli uciec gdzieś daleko z Paulą. Ale dziewczyna, która do tego czasu zdąży już poznać prawdę o nim, wie, że ich związek nie ma żadnych szans. Udaje zatem, że wcale nie chce Dionizego, choć jej prawdziwe uczucia są zupełnie inne.

Inscenizacje w Polsce

Sztuka po raz pierwszy została przedstawiona polskiej publiczności w 1996 roku w Teatrze Telewizji. W spektaklu w reżyserii Leny Szurmiej w rolach głównych wystąpili Jacek Mikołajczak (Dionizy) i Justyna Sieńczyłło (Paula). Ponadto dramat był prezentowany w Polsce w teatrze amatorskim – w roku 2016 jego warszawską inscenizację wyprodukowało Stowarzyszenie Kuko, przy czym aktorzy posługiwali się w niej oryginalnym tekstem hiszpańskim, zaś dla widzów nieznających tego języka wyświetlane były napisy.