USS Nyack (1863)
USS Nyack – kanonierka o napędzie śrubowym i drewnianym kadłubie, która brała udział w wojnie secesyjnej.
Klasa | |
---|---|
Historia | |
Stocznia |
New York Navy Yard |
Położenie stępki |
1863 |
Wodowanie |
6 października 1863 |
![]() | |
Nazwa |
Nyack |
Wejście do służby |
28 września 1864 |
Wycofanie ze służby |
15 marca 1871 |
Stępkę okrętu położono w New York Navy Yard w 1863. Został zwodowany 6 października 1863 i wcielony do służby 28 września 1864, pierwszym dowódcą został Lieutenant Commander L. Howard Newman.
„Nyack” dołączył do Północnoatlantyckiej Eskadry Blokadowej (ang. North Atlantic Blockading Squadron) w pobliżu Wilmongton w celu blokowania portów Konfederacji w czasie kończącej się wojny. Brał udział w atakach na Fort Fisher na Cape Fear River 24 i 25 grudnia 1864. Brał udział także w zajęciu Fort Anderson 18 i 19 lutego 1865.
Po otrzymaniu rozkazu przejścia na Pacyfik „Nyack” popłynął wzdłuż wybrzeża Ekwadoru, Peru i Chile stając pomiędzy krajami Ameryki Południowej i Hiszpanią w czasie tarć pomiędzy tym krajem i jego byłymi koloniami. 10 lutego 1868 dał azyl generałowi Manuelowi Pardo, byłemu prezydentowi Peru, gdy w kraju wybuchła rewolucja. Zabrał go do Valparaíso. Pełnił służbę podobną do wydziału spraw zagranicznych i dotarł do San Francisco okręt dotarł na początku 1871. Został wycofany ze służby 15 marca 1871. Został sprzedany tam W. E. Mighellowi 30 listopada 1883.
Bibliografia
edytujTen artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.