Ulica Emilii Plater w Szczecinie

ulica w Szczecinie

Emilii Plater (do 1945: Lange Straße) - ulica w Szczecinie, przebiegająca przez osiedla Niebuszewo-Bolinko oraz Drzetowo-Grabowo. Administracyjnie przynależy do dzielnicy Śródmieście. Przedwojenna nazwa niemiecka w tłumaczeniu brzmi ulica Długa. Obecna została nadana na cześć kapitana Wojska Polskiego w czasie powstania listopadowego: Emilii Plater.

ulica Emilii Plater
Niebuszewo-Bolinko, Drzetowo-Grabowo
Ilustracja
Ulica Emilii Plater, widok w kierunku ul. Firlika, 2014
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczecin

Długość

1443,6 m

Przebieg
światła ul. Ofiar Oświęcimia
ul. Księżnej Salomei
światła ul. mjr Władysława Raginisa
światła ul. Gontyny/ul. Emilii Sczanieckiej
ul. Grażyny/ul. Jana Kazimierza
światła pl. Matki Teresy z Kalkuty
światła ul. Parkowa
ul. Miedziana
światła ul. Teofila Firlika
Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Emilii Plater”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Emilii Plater”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Emilii Plater”
Ziemia53°26′22,1″N 14°33′57,2″E/53,439472 14,565889

Przebieg edytuj

Ulica Emilii Plater rozpoczyna się na skrzyżowaniu ulicy Stanisława Staszica z ulicą Ofiar Oświęcimia. Następnie odchodzi od niej ulica Księżnej Salomei, mjr Władysława Raginisa. Na skrzyżowaniu z ulicą Gontyny ulica zmienia przynależność administracyjną z Niebuszewa-Bolinka na Drzetowo-Grabowo. Następnie krzyżuje się z ulicą Jana Kazimierza i Grażyny, przechodzi skrajem placu Matki Teresy z Kalkuty, krzyżuje się z Parkową, Miedzianą, kończąc swój bieg na skrzyżowaniu z ul. Teofila Firlika.

Zabudowa edytuj

Przed II wojną światową ulica Emilii Plater była zabudowana zwartą, kilkupiętrową zabudową kamieniczną. Bombardowania alianckie, które miały miejsce w nocy z 29 na 30 sierpnia 1944 doprowadziły do ogromnych zniszczeń zabudowy przyulicznej, szczególnie w jej dolnej części[1]. Z budynków położonych w granicach osiedla Niebuszewo-Bolinko ocalały tylko dwa budynki - kamienica pod nr 35 i 35A oraz budynek na narożniku z ul. Gontyny. Na tym odcinku wybudowano po wojnie gmach gimnazjum nr 46 i liceum nr 5, założono ogrody działkowe im. 1 Maja, wybudowano internat. Na początku XXI wieku został wybudowany kościół pw. Bożego Ciała, a obecnie (2015) trwa budowa nowego osiedla Nautica[2], które wypełni dotychczas niezabudowaną po zniszczeniach wojennych lukę. W górnej części ulicy, należącej administracyjnie do Drzetowa-Grabowa, zachowało się kilkanaście przedwojennych kamienic. Luki w pierzejach zabudowywane były przez wiele lat, zarówno budownictwem z epoki PRL-u jak i współczesnymi plombami mieszkalnymi. Z okresu powojennego pochodzi m.in. budynek szkoły podstawowej nr 11. Obecnie przy skrzyżowaniu z ul. Ofiar Oświęcimia znajduje się supermarket "Kaufland"[3].

Transport edytuj

W 1897 na ulicy wybudowana została dwutorowa trasa tramwajowa[1]. Bombardowania alianckie doprowadziły do zniszczenia ulicy i linii tramwajowej, która nie została uruchomiona po zakończeniu II wojny światowej. Torowisko zostało zdemontowane, a odcinki szyn w dobrym stanie wykorzystano w innych częściach miasta. Obecnie przez ulicę przebiegają linie autobusowe dzienne nr 53 i 67.

Galeria edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Przemiana na sedina.pl
  2. strona SGI. [dostęp 2015-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)].
  3. Głos Szczeciński