Ulica Waleriana Łukasińskiego w Zamościu

Ulica Waleriana Łukasińskiego – jednojezdniowa ulica w Zamościu, jedna z głównych na Starym Mieście. Obiega ona od wschodu główne zabudowania dawnej Twierdzy Zamość stykając się po wschodniej stronie z murami fortecznymi.

ulica Waleriana Łukasińskiego
Os. Stare Miasto
Ilustracja
Nowa Brama Lubelska (2012)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zamość

Długość

ok. 0,5 km

Przebieg
0 km Rondo J. Zamoyskiego
ulica do Amfiteatru
ul. Solna
pl. Stefanidesa
ul. Bazyliańska
ul. L. Zamenhofa
ul. I. L. Pereca
ul. Grodzka
0,5 km Rondo Braci Pomarańskich
Położenie na mapie Zamościa
Mapa konturowa Zamościa, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Waleriana Łukasińskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Waleriana Łukasińskiego”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ulica Waleriana Łukasińskiego”
Ziemia50°43′04,5″N 23°15′20,8″E/50,717920 23,255776

Historia edytuj

Ulica ta istnieje od założenia Zamościa. Miała charakter wewnętrznej obwodnicy wzdłuż murów fortecznych.

Nazwa edytuj

Ulica ta znana była pod nazwą "za murami", od XVIII wieku jako ul. Zatyłki, a następnie od 2. poł. XIX wieku jako ul. Brukowana. Obecna nazwa została nadana w 1918 roku ku czci Waleriana Łukasińskiego (podczas niemieckiej okupacji jako ul. Festungstrasse, czyli ul. Forteczna), który był przez pewien okres więziony w bramach Twierdzy Zamość (najdłużej w celi dobudowanej przy starej Bramie Lwowskiej i nadszańcu, położonych przy tej ulicy).

Obecnie edytuj

Ulica W. Łukasińskiego jest jedną z głównych ulic w obrębie Starego Miasta, po jego wschodniej stronie. Odbywa się nią ruch autobusów miejskich i samochodów osobowych. W związku z prowadzoną odbudową murów fortecznych, bastionów i bram planowane jest przerzucenie całego ruchu na ul. Peowiaków.

Bibliografia edytuj

  • Kędziora A.: "Encyklopedia miasta Zamościa". Chełm: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2000.

Zobacz też edytuj