Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami

Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami – polska ustawa, uchwalona przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej podczas IV kadencji, regulująca kwestie prawne związane z ochroną zabytków mieszczących się na terenie Polski oraz kwestie prawne związane z opieką nad nimi.

Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami

Państwo	Polska
Data wydania	23 lipca 2003
Miejsce publikacji	Dz.U. z 2003 r. nr 162, poz. 1568
Tekst jednolity	Dz.U. z 2024 r. poz. 1292
Data wejścia w życie	17 listopada 2003
Rodzaj aktu	ustawa
Przedmiot regulacji	ochrona zabytków
Status	obowiązujący
Ostatnio zmieniony przez	Dz.U. z 2023 r. poz. 1688
Wejście w życie ostatniej zmiany	24 września 2023
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Uchwalenie ustawy

23 lipca 2003 roku Sejm RP IV kadencji uchwalił nową ustawę o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Głównym organem wykonującym ustawę jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Ustawa ta określa przedmiot, zakres i formy ochrony zabytków na terenie Polski oraz opieki nad nimi, zasady tworzenia krajowego programu ochrony zabytków i opieki nad zabytkami oraz finansowania prac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanych przy zabytkach, a także organizację organów ochrony zabytków. Ustawa ta weszła w życie dnia 17 listopada 2003 roku.

Nowelizacje

Ustawę znowelizowano wielokrotnie. Ostatnia nowelizacja została ogłoszona 13 lipca 2023, zaś w życie ma wejść 1 maja 2024 roku.