Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych – polska ustawa, uchwalona przez Sejm, regulująca kwestie prawne związane z systemem pomocy społecznej dla osób z niepełnosprawnościami, szczególnymi warunkami zatrudniania takich osób, a także regulującą postępowanie administracyjne w sprawach orzekania o niepełnosprawności.
| Państwo | |
|---|---|
| Data wydania |
27 sierpnia 1997 |
| Miejsce publikacji | |
| Tekst jednolity | |
| Data wejścia w życie |
1 stycznia 1998 |
| Rodzaj aktu | |
| Przedmiot regulacji | |
| Status |
obowiązujący |
| Ostatnio zmieniony przez | |
| Wejście w życie ostatniej zmiany |
14 lipca 2023 |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | |
Zakres regulacji edytuj
Obecny zakres regulacji edytuj
Ustawa ta reguluje:
- system instytucji świadczących pomoc społeczną dla osób z niepełnosprawnościami
- szczególną procedurę administracyjną dotyczącą orzekania o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności[1]
- szczególne warunki zatrudniania osób z niepełnosprawnościami.
Ponadto, niniejsza ustawa jest podstawą prawną działania Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych[2].
Ustawa jest jedną z podstaw prawnych istnienia Warsztatów terapii zajęciowej[3].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Instytucje Orzekające – procedury orzekania, tryb i zasady – Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych. www.niepelnosprawni.gov.pl. [dostęp 2020-05-01].
- ↑ BIP. BIP PFRON. [dostęp 2020-05-01].
- ↑ Art. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 44)