Verners Kraulis

Verners Kraulis (ur. 10 marca 1904 w parafii Vārves, zm. 15 lutego 1944 w Lipawie) – łotewski lekarz psychiatra.

Ukończył gimnazjum w Rydze. W 1922 rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Łotwy, studia ukończył w 1927, specjalizował się w neurologii i psychiatrii. W 1929 wyjeżdżał do klinik w Monachium i Berlinie. Pracę doktorską, dotyczącą dziedziczności chorób psychicznych, sporządził pod kierunkiem Ernsta Rüdina. Był uczniem Hermanisa Budulsa^[1]. Zajmował się przede wszystkim genetyką chorób psychicznych, biochemią i leczeniem schizofrenii. Jako jeden z pierwszych lekarzy na Łotwie stosował leczenie śpiączkami insulinowymi; by opanować tę metodę leczenia wyjeżdżał do klinik w Londynie^[2]. Był zwolennikiem eugeniki, prowadził wykłady z eugeniki na wydziale medycznym Uniwersytetu Łotwy. W lipcu 1940 roku został prezesem Stowarzyszenia Lekarzy Łotewskich (Latvijas Ārstu biedrība). Zmarł z powodu zapalenia płuc. Był żonaty z lekarką Irēne Alksnis^[3].

Wybrane prace edytuj

Studien über psychopathologische Vererbung^[4]. 1928
Zur Vererbung der hysterischen Reaktionsweise^[5]. 1931
Par histerisko reakciju un viņas konstitūcionāliem pamatiem. Riga, 1932
Über Veränderungen der Oberflächenaktivität des Harnes bei Geisteskranken. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie, 1933
Par broma saturu maniakāli depresīvo asinīs. Latvijas Ārstu Žurnāls 5/6, 396–401, 1934
Par ciklofrenijas un schizofrenijas hereditārām attiecībām. Psihotiski brāļi un māsas, vecāki un bērni Latvijas psīchiatriskās slimnīcās. Rīga, 1937
Tālāki novērojumi par schizofrenijas ārstēšanu ar protrahētiem insulīna šokiem. Padomju Latvijas Ārsts 2, 65, 1940
Eigenikas ceļi Latvijā. Tautas Labklājības Ministrijas Mēnešraksts 3, 161–168, 1939

Przypisy edytuj

↑ Lībiete I. Verners Kraulis (1904–1944) – spilgta personība Latvijas psihiatrijas vēsturē [Verners Kraulis (1904–1944) – an Outstanding Figure in the History of Psychiatry in Latvia]. Zinātņu vēsture un muzejniecība 780, 182-195, 2012
↑ Rancans, Elmars, Elmars Terauds, and Maaris Taube. "Psychiatry in Latvia: A journey through the past three centuries." Nordic Journal of Psychiatry 66.6 (2012): 428-432.
↑ K nekro [online], biographien.lv [dostęp 2017-11-20] .
↑ W.W. Kraulis W.W., Studien über psychopathologische Vererbung, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 114 (1), 1928, s. 647–680, DOI: 10.1007/BF02864632, ISSN 0303-4194 (niem.).
↑ W.W. Kraulis W.W., Zur Vererbung der hysterischen Reaktionsweise, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 136 (1), 1931, s. 174–258, DOI: 10.1007/BF02868507, ISSN 0303-4194 (niem.).

[1] Lībiete I. Verners Kraulis (1904–1944) – spilgta personība Latvijas psihiatrijas vēsturē [Verners Kraulis (1904–1944) – an Outstanding Figure in the History of Psychiatry in Latvia]. Zinātņu vēsture un muzejniecība 780, 182-195, 2012

[2] Rancans, Elmars, Elmars Terauds, and Maaris Taube. "Psychiatry in Latvia: A journey through the past three centuries." Nordic Journal of Psychiatry 66.6 (2012): 428-432.

[3] K nekro [online], biographien.lv [dostęp 2017-11-20] .

[4] W.W. Kraulis W.W., Studien über psychopathologische Vererbung, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 114 (1), 1928, s. 647–680, DOI: 10.1007/BF02864632, ISSN 0303-4194 (niem.).

[5] W.W. Kraulis W.W., Zur Vererbung der hysterischen Reaktionsweise, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 136 (1), 1931, s. 174–258, DOI: 10.1007/BF02868507, ISSN 0303-4194 (niem.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]