Vilém Dlabola (ur. 28 października 1865 we Vrchlabí, zm. 9 marca 1937 w Chvalkovicach[1]) – czeski przemysłowiec, polityk i mecenas.

Vilém Dlabola
Ilustracja
Grobowiec rodziny Dlabolów w Chvalkovicach
Data i miejsce urodzenia

28 października 1865
Vrchlabí

Data i miejsce śmierci

9 marca 1937
Chvalkovice

Miejsce spoczynku

Cmentarz w Chvalkovicach

Życiorys

edytuj

Urodził się 28 października 1865 w Vrchlabí[2]. Był synem majstra fabrycznego, który wędrował po Czechach i dostał prawdziwą szkołę życia tak jak jego ojciec.

Od wczesnej młodości pracował w podkarkonoskim przemyśle włókienniczym i już w wieku 25 lat zajmował kierowniczą pozycję, do czego przyczyniły się jego pracowitość, sumienność, energia i miłość do pracy.

W 1892 r. wyprowadził się z Chvalkovic ostatni dworski administrator miejscowego bielnika Hönig. Bielnik wynajął Vilém Dlabola, który przybył z miejscowości Háje koło Semil[3].

Biznes zaczął z zaledwie dwudziestu pracownikami, ale już trzy lata później kupił cały bielnik za 17 000 złotych[4]. Następnie z maszynami zakupionymi w Berlinie rozpoczął działalność w wielkim stylu. Firma prosperowała. Przybył magiel i fabryka stała się największym bielnikem oraz oczyszczalnią towarów bawełnianych w Austro-Węgrzech. Przed I wojną światową miała fabryka już trzystu pracowników i pracowała na dwie zmiany. Wreszcie nadszedł czas na wypróbowanie zakupionej nowej innowacji technicznej - ciężarówki. Dlabola następnie został mianowany wówczas najmłodszym radcą handlowym i stał się członkiem założycielem Czeskiego Stowarzyszenia Przemysłu Włókienniczego. W 1924 r. w jego fabryce było zatrudnionych 127 mężczyzn i 76 kobiet[5].

Oprócz swojej działalności został wybitną osobowością nie tylko miejscowego życia publicznego i społecznego. Był np. przewodniczącym lokalnej organizacji Czechosłowackiej Narodowej Demokracji[6]. O jego osiągnięciach świadczy fakt, że został wybrany w 1924 r. burmistrzem Chvalkovic, z których kosztem własnym zbudował nowoczesną gminę. Następnie kupił staw oraz lasy wokół fabryki. Wiosną 1926 r. kupił jeszcze za 40 tysięcy koron w znacznym stopniu zrujnowany zamek z ogrodem. Całość przeszła gruntowną oraz kosztowną rekonstrukcję. W tym samym roku wystąpił z projektem wodociągu dla całej okolicy, w tym miasta Jaroměř[7].

Dwa lata później został ponownie wybrany na burmistrza Chvalkovic (otrzymał 11 głosów z 15)[8]. Jego znaczenie ciągle rosło. 19 sierpnia 1929 odwiedził jego fabrykę minister handlu Ladislav Novák[9]. W 1931 r. został przez niego na Czarnym Potoku wybudowany nowy basen publiczny[10], dokąd dojeżdżali ludzie z całego powiatu. Trzy lata później został jednogłośnie wybrany na przewodniczącego Stowarzyszenia Czechosłowackich Przemysłowców Wyrobów Włókienniczych. Zmarł 9 marca 1937 w Chvalkovicach[11].

Przypisy

edytuj
  1. Gazeta Lidové noviny, 10 marca 1937.
  2. Gazeta Národní listy, 27 października 1935.
  3. obec Chvalkovice – Historie obce. chvalkovice.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-16)]..
  4. Tygodnik Štít. Věstník organizačního komitétu Strany katolického lidu pro diecézi královéhradeckou, 22 listopada 1923.
  5. Gazeta Národní listy, 11 stycznia 1925.
  6. Gazeta Národní listy, 17 maja 1930.
  7. Gazeta Národní listy, 17 sierpnia 1926.
  8. Gazeta Národní listy, 13 listopada 1928.
  9. Gazeta Národní listy, 20 sierpnia 1929.
  10. Gazeta Národní listy, 18 sierpnia 1931.
  11. Tygodnik Nové směry. Týdeník politické strany všeživnostenské severovýchodních Čech, 12 marca 1937.