W żłobie leży
W żłobie leży – jedna z polskich kolęd, powstała w XVII lub XVIII wieku.
Jest ona prawdopodobnie dziełem słynnego kaznodziei królewskiego, Piotra Skargi, a jej melodia nawiązuje do poloneza koronacyjnego Władysława IV Wazy.
Opracowanie treściEdytuj
Kolęda składa się z czterech strof, wraz z osobnymi refrenami. Pierwsza strofa jest pytaniem o to, kto przyjdzie do leżącego w żłobie Jezusa Chrystusa, w refrenie natomiast podmiot liryczny przyzywa pasterzy, by przyszli i przygrywali Panu naszemu. Druga strofa z refrenem to zapowiedź podążenia za pasterzami wszystkich ludzi, którzy również chcą pocieszyć płaczącego Jezusa. W trzeciej zwrotce, ośmieleni obecnością aniołów, wszyscy ludzie będący u żłóbka mogą wysławiać Boga narodzonego w postaci Dziecięcia. W czwartej strofie witamy się z Jezusem i wierzymy, że dzięki naszej miłości przyszedł na świat w ubogiej stajni.
Zobacz teżEdytuj
Linki zewnętrzneEdytuj
- W żłobie leży w serwisie Wolne Lektury
- W żłobie leży w serwisie Koledypolskie.pl (tekst kolędy i historia jej powstania)