Wacław Lasocki (lekarz)
Wacław Ignacy Lasocki (ur. 8 października 1837 w Bisówce na Wołyniu, zm. 27 grudnia 1921 w Nałęczowie) – polski lekarz i społecznik, pamiętnikarz i bibliofil, uczestnik powstania styczniowego, sybirak.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
8 października 1837 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/12/Na%C5%82%C4%99cz%C3%B3w_-_Cmentarz_-_Gr%C3%B3b_Wac%C5%82awa_Lasockiego.jpg/220px-Na%C5%82%C4%99cz%C3%B3w_-_Cmentarz_-_Gr%C3%B3b_Wac%C5%82awa_Lasockiego.jpg)
Był synem Mateusza Lasockiego i Aleksandry z Budzyńskich. W latach 1849–1854 uczył się w Gimnazjum w Żytomierzu, które ukończył z wyróżnieniem. Studiował medycynę na Uniwersytecie Kijowskim. Od 1875 roku był lekarzem naczelnym Kolei Nadwiślańskiej, a od 1884 roku był prezesem Rady Zakładu Leczniczego w Nałęczowie i jednym z jego założycieli. Współtwórca nałęczowskiego muzeum i jego kustosz.
5 sierpnia 1921 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].
Zmarł i został pochowany w Nałęczowie.
Przypisy
edytuj- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 26.