Waco CG-3
Waco CG-3 – amerykański lekki szybowiec transportowy z okresu II wojny światowej
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Waco Aircraft Company of Troy |
| Typ |
lekki szybowiec desantowy |
| Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji mieszanej |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
luty 1942 |
| Lata produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
22,25 m |
| Długość |
14,78 m |
| Powierzchnia nośna |
39,00 m² |
| Masa | |
| Własna |
1 089 kg |
| Użyteczna |
907 kg |
| Startowa |
1 996 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość przelotowa |
161 km/h |
| Prędkość minimalna |
61 km/h |
| Prędkość holowania |
195 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 7 żołnierzy z pełnym wyposażeniem | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone | |
Historia edytuj
Na początku 1941 roku dowództwo Sił Powietrznych Wojsk Lądowych Stanów Zjednoczonych zwróciło się wytwórni lotniczych o opracowanie szybowców transportowych. Na to zamówienie odpowiedziała między innymi wytwórnia Waco Aircraft Company of Troy z Troy w stanie Ohio. Z wytwórnią podpisano w czerwcu 1941 roku umowę na opracowania dwóch typów szybowców – ośmiomiejscowego (oznaczony jako Waco CG-3) i piętnastomiejscowego (oznaczony jako CG-4). Oba szybowce były opracowywane w tym samym czasie.
Prototyp szybowca CG-3 został opracowany w 1941 roku a prototyp przewidziany do prób statycznych zbudowano 26 grudnia 1941 roku, a do badań w locie 31 stycznia 1942 roku. Badania szybowca zakończono w kwietniu 1942 roku i skierowano go do produkcji seryjnej w wytwórni Commonwealth Aircraft Co. w Kansas City.
Zbudowano jednak tylko 100 sztuk tego typu szybowców, gdyż stwierdzono, że jest zbyt mały a zbudowany w tym samym czasie szybowiec Waco CG-4 posiadający większą ładowność jest bardziej przydatny dla wojska i to on stał się szybowcem podstawowym.
Szybowiec Waco CG-3 był używany jedynie do celów szkoleniowych, nie był używany w działaniach bojowych.
Opis konstrukcji edytuj
Szybowiec Waco CG-4A to górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej, metalowo-drewnianej.
Skrzydła dwudźwigarowe wykonane z drewna, pokryte cienką sklejką i dodatkowo kryte płótnem. Skrzydła wyposażone w lotki. Obrys prostokątny z zaokrąglonymi końcówkami. Zastrzał w kształcie litery V.
Kadłub o konstrukcji kratownicowej, wykonany ze spawanych rur stalowych i kryty płótnem. Piloci siedzieli w kabinie obok siebie. Kadłub zawierał kabinę w której mieściły się 7 żołnierzy, wejście do niej odbywało się po odchyleniu do góry pokrywy przedniej części kabiny.
Podwozie klasyczne z kółkiem ogonowym i centralną płozą.
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Królikiewicz, Szybowce transportowe, Warszawa: MON, 1985, ISBN 83-11-07162-4, OCLC 750576901.
