Wanda Rodowicz
Wanda Rodowicz-Kozłowska, (ur. 9 sierpnia 1938 w Warszawie, zm. 8 maja 2020 w Warszawie) – polska artystka malarka, portrecistka, mozaikarka, witrażystka, projektantka książek i exlibrisów, poetka. Kawaler Orderu Uśmiechu.
| Data i miejsce urodzenia |
9 sierpnia 1938 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 maja 2020 |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
mozaiki, witraże, portrety, exlibrisy, sztuka użytkowa |
| Ważne dzieła | |
| |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Zdała maturę w 1957 roku w Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie.
W 1963 roku ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Grafiki w Pracowni Książki u prof. Juliana Pałki[1]. W latach 1969-1986 wraz z Ewą Kuleszą założyła spółkę autorską zajmującą się tworzeniem mozaiek. Jej prace można podziwiać m.in. na ścianie głównej (ołtarzowej) Domu Pogrzebowego na Cmentarzu Wojskowym Powązki w Warszawie, na ścianie Europejskiego Centrum Przyjaźni Dziecięcej w Świdnicy, w Narodowym Banku Polskim, w Refektarzu Profesorów w Seminarium Duchownym na Bielanach w Warszawie oraz w licznych kościołach i klasztorach.
Za prace te artystka była wielokrotnie nagradzana, min. nagrodą Ministra Spraw Wewnętrznych za mozaikę „Pesel” (1974), nagrodą zespołową za Ministra Budownictwa za mozaiki w Puławach (1975).
Artystka odznaczona została w 2013 roku na wniosek podopiecznych świdnickiego Stowarzyszenia Przyjaciół Dzieci Chorych „Serce” Orderem Uśmiechu, oraz w 2014 roku na wniosek Rzecznika Praw Dziecka odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Była nauczycielką Tai Chi (Tai Ki Kung) stylu San Feng.
Rodzina edytuj
- dziadek: Stanisław Marceli Jan Nałęcz-Dobrowolski - dr filozofii, absolwent Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, uczeń Jacka Malczewskiego, Leona Wyczółkowskiego i Józefa Mehoffera, przyjaciel św. Brata Alberta Chmielowskiego, historyk sztuki
- dziadek: Stanisław Rodowicz - podpułkownik Wojska Polskiego, inżynier, bibliograf, dokumentalista (zamordowany w Katyniu)
- ojciec: Stanisław Rodowicz - major Armii Krajowej, twórca i dowódca „Łodzi Podwodnej” (radiostacji działającej w latach 1940-1944, nigdy niewykrytej przez Niemców), z zawodu reżyser i operator filmowy
- stryjeczny brat ojca: Jan Rodowicz "Anoda"
Zmarła 8 maja 2020 w Warszawie i została pochowana na cmentarzu Powązki Warszawskie.
Bibliografia edytuj
- Wanduś córeczko (aut. Stanisław Rodowicz), Wydawnictwo Tepis, Warszawa 1996, ISBN 83-85-430-23-7
- Kocham (aut. Wanda Rodowicz), Wydawnictwo Tepis, Warszawa 1996, ISBN 83-85430-22-9
- Nie tylko erotyki (aut. Wanda Rodowicz), Fundacja Sztuki na rzecz "Integracji", Warszawa 2001, ISBN 83-86964-58-8
- Sztormy i burzany (aut. Krystyna Rodowicz), Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 2004, ISBN 83-211-1690-6
- Mozaiki (aut. Wanda Rodowicz), Wydawnictwo Pryzmat, Warszawa 2014, ISBN 978-83-939512-0-8
- Kryminalne tango (aut. Wanda Rodowicz), Drukarnia Dprint, Warszawa 2016, ISBN 978-83-939512-2-2
Przypisy edytuj
- ↑ Zmarła Wanda Rodowicz, artystka, plastyczka i poetka. portalsamorzadowy.pl. [dostęp 2020-09-27]. (pol.).