Wibracyjny dichroizm kołowy
Wibracyjny dichroizm kołowy (VCD, z ang. vibrational circular dichroism) jest techniką spektroskopową polegającą na pomiarze w zakresie podczerwieni (IR) różnicowej absorpcji między światłem spolaryzowanym kołowo w lewo i w prawo. Podobnie jak elektronowy dichroizm kołowy (CD lub ECD), wibracyjny dichroizm kołowy niesie ze sobą dodatkową informację o stereochemii badanej próbki (wibracyjny dichroizm kołowy jest dla klasycznej spektroskopii w podczerwieni tym samym, czym jest elektronowy dichroizm kołowy dla spektroskopii UV-VIS).
W stosunku do spektroskopii elektronowego dichroizmu kołowego intensywność otrzymywanego sygnału jest kilka rzędów wielkości mniejsza, jednak VCD daje się zastosować do o wiele większego spektrum badanych substancji (głównym tego powodem jest większa liczba możliwych przejść oscylacyjnych niż elektronowych).
Wibracyjny dichroizm kołowy jest idealnym narzędziem do badania stereochemii związków znajdujących się w roztworach, z powodzeniem może być stosowany zarówno dla małych, jak i dużych układów cząsteczkowych. Za jego pomocą możliwe jest wyznaczanie stosunku enancjomerycznego lub nadmiaru enancjomerycznego mieszaniny enancjomerów[1].
BibliografiaEdytuj
- Circular dichroism: principles and applications. Nakanishi, Kōji; Berova, Nina; Woody, Robert W.. New York: John Wiley, 2000, s. 97-131. ISBN 0-471-33003-5.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Guo, Changning, Shah, Rekha D., Dukor, Rina K., Cao, Xiaolin i inni. Determination of Enantiomeric Excess in Samples of Chiral Molecules Using Fourier Transform Vibrational Circular Dichroism Spectroscopy: Simulation of Real-Time Reaction Monitoring. „Analytical Chemistry”. 76 (23), s. 6956-6966, 2004. DOI: 10.1021/ac049366a (ang.).